To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Piractwo komputerowe
Do przełomu XIX i XX wieku pojęcie ochrony własności przez prawo karne odnosiło się do rzeczy materialnych - nieruchomości i ruchomości. XX wiek wypracował środki ochrony wartości, takich jak wierzytelności, akcje i prawa inwestycyjne. Jednak dopiero przed kilkunastu laty ochrona własności weszła w trzeci etap, na którym dostrzeżono potrzebę ochrony własności intelektualnej.
Nie chodzi o rzeczy błahe. Już pod koniec lat 80. dwie trzecie wartości amerykańskiego eksportu stanowiły właśnie prawa do własności intelektualnej (znaczna część dochodów trafiała oczywiście do Hollywood). A było to przecież jeszcze przed masowym rozpowszechnieniem się komputerów osobistych, dla których oprogramowanie tworzą i sprzedają przede wszystkim firmy amerykańskie! Jeśli do połowy lat 80. wśród prawników całego świata dominował pogląd, że w dziedzinie regulacji dotyczących ochrony własności intelektualnej każde państwo jest suwerenem, to w latach 90. normą stało się dążenie do przyjęcia rozwiązań obowiązujących w państwach rozwiniętych, na co oczywiście te ostatnie stanowczo nalegają. Za piractwo komputerowe uważa się bezprawne wykorzystywanie programów komputerowych lub nielegalne ich kopiowanie. Występuje ono pod różnymi postaciami: od udostępniania dyskietek koledze po nieprawidłowe zarządzanie licencjami na korzystanie z oprogramowania w dużych sieciach komputerowych. Piractwem jest także nielegalna produkcja dysków CD-ROM, zawierających np. "kompilacje" programów o wartości dziesiątków tysięcy złotych. Piractwo kwitnie, i to we wszystkich krajach całego świata. Przekonuje o tym raport opracowany przez International Planning & Research Corporation (IPR) na zlecenie dwóch największych organizacji grupujących producentów oprogramowania komputerowego - Business Software Alliance (BSA) i Software Publishers Association (SPA). Badania objęły dane o sprzedaży oraz informacje rynkowe zebrane w 82 państwach na 6 kontynentach, a odnosiły się do 26 najpopularniejszych programów użytkowych, i systemów operacyjnych.
Z raportu wynika, że 4 na 10 programów użytkowych to kopie pirackie. Dokładniej - z 574 mln nowych programów użytkowych zainstalowanych na całym świecie w 2000 roku, aż 228 mln to kopie nielegalne. Oznacza to, że w porównaniu do roku 1999 liczba kopii pirackich wzrosła o ponad 2 miliony. Ogólnoświatowe straty poniesione w wyniku piractwa komputerowego wzrosły z 11,2 mld dolarów w 1999 roku do 11,4 mld dolarów w roku 2000. Niewielkie zmniejszenie wskaźników piractwa nie polepszyło sytuacji, ponieważ rynek oprogramowania stale się powiększa. Wyniki te dowodzą, że zjawiska piractwa komputerowego nadal nie można lekceważyć. Musimy sobie zadać pytanie jaki jest stosunek samych użytkowników komputerów do piractwa?
(…)
… go w pracy zarobkowej np. graficy komputerowi. Sam pracowałem w studiu grafiki komputerowej gdzie wykorzystywało się nielegalne kopie oprogramowania warte kilkadziesiąt tysięcy złoty. Które defakto służyły do wytworzenia gotowego produktu w tej pracowni grafiki komputerowej. Czerpiąc z tego zupełnie pokaźne zyski.
Dlaczego się tak dzieje że firmy lub osoby prywatne korzystają na ogromną skalę z nielegalnego oprogramowania? Skuteczność organów ścigania jest za słaba ? Czy my po prostu bez najmniejszych skrupułów kradniemy czyjąś pracę !? Może dlatego że nie jest to rzecz materialna jak samochód, telewizor itp. Trudno jednoznacznie odpowiedzieć na to pytanie. Tutaj zostały złamane normy takie jak:
Oszustwo
„Nie kradnij”
Warunkiem niezbędnym istnienia dyrektyw moralnych jest istnienie jakichś dóbr…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)