2.3. Paul Ricoeur (1913 - 2005) Paul Ricouer - filozof francuski, jeden z głównych przedstawicieli współczesnej hermeneutyki; studiował filozofię na uniwersytecie w Rennes; tłumaczył Idee Husserla; jego myśl filozoficzna kształtowała się pod wpływem fenomenologii, psychoanalizy, filozofii języka, a także inspiracji religijnej; wykładał w Strasburgu, na Sorbonie, na uniwersytecie Nanterre pod Paryżem i w Chicago, gdzie w 1967 roku otrzymał doktorat honoris causa . Był kierownikiem Centrum Studiów Fenomenologicznych i Hermeneutycznych w Paryżu oraz członkiem Rady Naukowej Instytutu Nauk o Człowieku. Został laureatem Wielkiej Nagrody Filozoficznej Akademii Francuskiej oraz nagrody im. Pawła VI.
Dzieła Ricoeura należą do jednych z najważniejszych w dorobku współczesnej hermeneutyki. Zyskał sławę jako filozof zajmujący się problematyką teorii tekstu i interpretacji. Wskazywał, że poznanie jest zawsze zapośredniczone przez świat języka i kultury, które wymagają interpretacji ( Egzystencja i hermeneutyka. Rozprawy o metodzie; Język, tekst, interpretacja ). Przedmiotem jego zainteresowań była we wczesnej twórczości teoria symboli ( Symbolika zła ), jako wieloznacznych źródeł wiedzy o kondycji ludzkiej. Jego wkład w teorię interpretacji służył właśnie lepszemu zrozumieniu człowieka i odsłonięciu ludzkiego sposobu bycia. Ricoeur jest odczytywany jako ten, który filozofuje w trosce o człowieka. Zdziwienie samym sobą jest źródłem jego filozofii. Podejmowaną problematyką wpisuje się ponadto w jeden z dominujących sporów we współczesnej filozofii - w spór o status podmiotu. W dziele O sobie samym jako innym pyta o tożsamość, wskazując na jej ontologiczny i etyczny charakter.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)