Parcie boczne mieszanki betonowej - metoda din 18218

METODA DIN 18218
1. Ustalenie parcia świeżej mieszanki betonowej wg wzoru:
pmax = G x C2 x K1 - (0,48V + 0,74) [kN/m2]
2. Ustalenie dopuszczalnej prędkości betonowania, wg wzoru:
gdzie:
G - ciężar objętościowy mieszanki betonowej kN/m3
V - prędkość wznoszenia świeżej mieszanki betonowej m/h
C2 - współczynnik określający wpływ domieszek opóźniających wiązanie; wg wzoru: C2 = 0,065 Tv + 1 (w którym Tv oznacza czas opóźnienia w godzinach)
KT - współczynnik określający wpływ temperatury obliczony ze wzoru:
w którym T - określa temperaturę świeżej mieszanki.
Stosowanie wzorów ograniczone jest do następujących warunków:
- konsystencja mieszanki K2/K3
- zakres temperatur 5˚C  T  30˚C
- dla C2 1,0 KT ≥ 1,0 (to znaczy bez zmniejszenia parcia mieszanki betonowej przy zastosowaniu domieszek do betonu i temperatury świeżego betonu powyżej 150C)
- niezależnie od wysokości słupa świeżej mieszanki H.
... zobacz całą notatkę