Obliczanie deskowań
Jak każda konstrukcja inżynierska także urządzenia formujące betonowe elementy monolityczne muszą podlegać obliczeniowemu sprawdzeniu. W obliczeniach statycznych uwzględnia się:
— ciężar własny urządzenia formującego,
— ciężar świeżej mieszanki betonowej,
— obciążenie użytkowe pomostów komunikacyjnych (jako obciążenie ciągle) oraz siły skupione od wózka-japonki i robotnika wyposażonego w narzędzia,
— parcie wiatru,
— parcie boczne mieszanki betonowej. Ciężar własny urządzenia formującego określa się na podstawie jego rysunków roboczych, przyjmując, że ciężar objętościowy drewna iglastego wynosi 6,0 kN/m3, drewna liściastego 7,04-9,0 kN/m3, a stali 78,5 kN/m3. Ciężar stosowanych elementów urządzeń systemowych należy wypisać z odpowiednich katalogów. Orientacyjnie można przyjąć, że obciążenie od tradycyjnych deskowań stropów płaskich wraz z podłużnicami wynosi 0,3 kN/nr, a od stropów żebrowanych 0,5 kN/m2.
Ciężar objętościowy mieszanki betonowej przyjmuje się:
— dla betonu żwirowego 24,0 kN/m3,
— dla betonu żwirowego zbrojonego 25,0 kN/m — dla betonu z łamanym kruszywem bazaltowym 28,0 kN/m3.
Obciążenia robocze i transportowe przyjmowane jako równomiernie rozłożone wynoszą:
— w przypadku deskowań stropów, den szerokich belek, pomostów roboczych i belek oraz krążyn bezpośrednio je podtrzymujących 2,5 kN/m2,
— w przypadku elementów deskowania podtrzymujących belki i krążyny 1,5 kN/m2,
— w przypadku stojaków slupów i jarzm rusztowań 1,0 kN/m2.
Obciążenie siłą skupioną uwzględnia się przy sprawdzaniu wytrzymałości płyt lub desek pomostów roboczych i transportowych. Wielkość tego obciążenia wynosi:
— przy transporcie mieszanki taczkami jednokołowymi 1,5 kN,
— przy transporcie mieszanki wózkami 2,5 kN,
— przy obciążeniu ciężarem robotnika z narzędziami 1,3 kN.
Przy obliczaniu dna deskowania oraz ścian bocznych uwzględnia się dodatkowo obciążenia związane ze sposobem betonowania. I tak w przypadku zrzucania mieszanki betonowej z wysokości większej niż 1,0 m i betonowaniu za pomocą naczyń (taczki, japonki, pojemniki) przyjmuje się obciążenia: 2,0 kN/m2 - przy pojemności naczyń do 0,2 m3; 4,0 kN/m2 - przy pojemności naczyń 0,2+ +0,7 m3;
6,0 kN/m2 - przy pojemności naczyń ponad 0,7 m3.
Jeżeli mieszanka betonowa jest spuszczana rynnami lub podawana bezpośrednio z rurociągów, obciążenie przyjmuje się 2,0 kN/m2. Obciążenie dodatkowe wywołane wibrowaniem mieszanki betonowej uwzględnia się jako równe 1,0 kN/m2 i oddziałujące na poziome powierzchnie tarcz formujących tylko przy obliczaniu elementów niepodlegąjących obciążeniom roboczym i transportowym (np. dna deskowań belek, gdzie nie będą pracować robotnicy i nie będzie odbywać się transport). Przy sprawdzaniu wysokich rusztowań (powyżej 8 m) podtrzymujących urządzenia formujące uwzględnia się również siłę poziomą działającą na wysokości pomostu roboczego w możliwie najbardziej niekorzystnym kierunku i wy, noszącą 0,01 wszystkich obciążeń pionowych rusztowania, licząc od góry do danego poziomu. Przy wszystkich wysokich rusztowaniach podtrzymujących urządzenia formujące należy również uwzględnić obciążenia wiatrem, zgodnie z przepisami obowiązującej normy. Najtrudniejsza do określenia jest wartość bocznego parcia mieszanki betonowej, działającego na deskowania słupów, ścian oraz na boczne tarcze wysokich belek. Jest to obciążenie specyficzne i wymaga osobnego omówienia. Parcie boczne mieszanki betonowej można w największym uproszczeniu rozważać jako parcie boczne cieczy na ścianki naczynia. Takie podejście jest o tyle właściwe, o ile mieszankę betonową można uważać za ciecz, czyli w bardzo ograniczonym zakresie. Traktowanie mieszanki betonowej jako cieczy jest dalece nieprecyzyjne, a ponadto mieszanka zmienia swoje właściwości w czasie.
(…)
…, czyli w bardzo ograniczonym zakresie. Traktowanie mieszanki betonowej jako cieczy jest dalece nieprecyzyjne, a ponadto mieszanka zmienia swoje właściwości w czasie.
Już określenie czynników wpływających na parcie boczne i ich wagi wzbudza ożywione dyskusje wśród badaczy. W literaturze przedmiotu można znaleźć wiele mniej lub bardziej skomplikowanych wzorów pozwalających na określenie wielkości tego parcia. Jest rzeczą…
… wody w porach, przekrój poprzeczny betonowanego elementu, gładkość powierzchni roboczych deskowania, nachylenie deskowania, sztywność deskowania.
3. Warunki układania mieszanki betonowej: wzrost obciążenia w obszarze podawania, warunki powietrzno-wilgotnościowe, sposób i ciągłość układania, głębokość i metoda wibrowania (wibratorem wgłębnym lub przyczepnym), szybkość układania (tempo podnoszenia…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)