Pami ęć autobiograficzna Wielka część naszej wiedzy o sobie składa się z zapisów pamięciowych dotyczących
naszych przeszłych postaw, uczuć i zachowań. Dla oznaczenia tych treści w pamięci, które
dotyczą nas samych, psychologowie posługują się terminem pami ęć autobiograficzna . Te
treści nas określają, ale także my określamy je. Z pewnością nie jest możliwe pamiętanie czy też
dokładne pamiętanie wszystkiego, co zdarzyło się w naszym życiu. Z upływem czasu pojawiają
się zniekształcenia, zmyślenia czy całkowite zapomnienie. Jak mówi Anthony Greenwald
(1980), gdyby historycy zmieniali i zniekształcali historię w takim stopniu, w jakim my to
robimy w stosunku do własnego życia, straciliby pracę! Tego rodzaju zmienianie
i zniekształcanie pamięci autobiograficznej często nie jest przypadkowe — piszemy naszą
historię na nowo. W jaki sposób? Tak jak schematy Ja pomagają nam organizować nową
informację o nas samych, tak pomagają nam również organizować treści pamięciowe o naszych
działaniach w przeszłości. Jeżeli częścią twojego schematu Ja jest bycie osobą niezależną, a nie
skłonność do rywalizacji, przypuszczalnie będziesz pamiętał więcej przykładów własnego
zachowania manifestującego niezależność niż zachowania rywalizacyjnego (Akert, 1993;
Markus, 1977). pami ęć autobiograficzna : tre ś ci pami ę ciowe dotycz ą ce w ł asnych my ś li, uczu ć i zachowa ń w przesz ł o ś ci Kluczowym składnikiem schematów dotyczących nas samych jest teoria stałości naszych
myśli i uczuć. Michael Ross i jego współpracownicy (Conway, Ross, 1984; Ross, 1989; Ross,
McFarland, 1988) wykazali, że ludzie mają milcząco przyjmowane teorie dotyczące tego, w jaki
sposób zmieniają się ich myśli i uczucia, i że te teorie mogą w ogólny sposób wpływać na
pamięć autobiograficzną. Po pierwsze, gdy próbujemy sobie przypomnieć własne wcześniejsze
przekonania albo postępowanie, aktualizujemy w pamięci naszą obecną postawę lub to, co
robimy. Na przykład, jeśli próbujemy sobie przypomnieć, jaki mieliśmy rok temu stosunek do
kary śmierci, najpierw zastanawiamy się, jaki jest on dzisiaj. Po drugie, rozważamy, czy stan
obecny jest różny od stanu z przeszłości czy taki sam. Posługujemy się przy tym naszymi
teoriami, które określają, czy analizowana postawa należy do takich, które nie zmieniają się
w czasie, czy też do takich, które często ulegają zmianom.
Według Rossa (1989) ludzie dysponują wieloma takimi teoriami dotyczącymi stałości
postaw i zachowań w czasie. Zgodnie z naszymi założeniami niektóre uczucia, na przykład nasz
(…)
…
jednak również, że niektóre z tych teorii załadających dokonywanie się zmian w naszym
zachowaniu są błędne i prowadzą do przeceniania wielkości zmiany, która zaszła. Zastanów się
nad następującym problemem. Dlaczego tylu ludzi tak bardzo wierzy w programy poprawy
własnego funkcjonowania, na przykład w efekty spotkań terapeutycznych nastawionych na
likwidowanie otyłości czy w mające komercyjny cel programy odzwyczajania…
… tego, w jaki sposób mogą zmieniać się nasze postawy i zachowania. Choć te źródła
wiedzy o sobie są bardzo ważne, jednak czegoś tu brakuje. W świetle przedstawionych
poglądów jesteśmy samotnymi poszukiwaczami wiedzy o sobie, którzy ani się nie konsultują,
ani nie porównują z innymi. Obecnie przejdziemy do omówienia dwóch odmiennych sposobów
nabywania samowiedzy. Obydwa mają charakter wyraźnie i jednoznacznie społeczny…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)