To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Osnowa wysokościowa w Polsce
Zgodnie z instrukcja G-2 osnowa wysokościowa dzieli się na:
podstawowa – I i II klasy
szczegółowa – III i IV klasy
pomiarowa – V klasy
1.
Wysokości punktów osnowy podstawowej wyznaczone są metoda niwelacji
precyzyjnej, dzieli się na I i II kasę.
Maksymalny błąd pomiaru niwelacji osnowy podstawowej wynosi:
I klasa ± 1 mm/km,
II klasa ± 2mm/km.
Osnowę podstawowa stanowią punkty wyznaczone w sieciach geodezyjnych najwyższych
dokładności. Przy czym rozmieszczenie elementów tych sieci (linii niwelacyjnych) powinno
być możliwie równomiernie na terenie całego kraju.
2.
Punkty osnowy szczegółowej wyznaczane są na ogół metoda niwelacji technicznej
a w przypadkach szczególnych metoda niwelacji precyzyjnej. Osnowa szczegółowa dzieli się
na III i IV klasę i charakteryzuje ją średni błąd po wyrównaniu:
III klasa ± 4mm/km,
IV klasa ± 10mm/km.
Osnowa szczegółowa o niższej dokładności niż podstawowa stanowi jej
zagoszczenie, przy czym stopień zagęszczenia powinien być zróżnicowany w zależności od
intensywności zagospodarowania terenu.
3.
Punkty wysokościowe osnowy pomiarowej zaliczają się do klasy V która
charakteryzują średni błąd po wyrównaniu:
V klasa ± 20mm/km.
Osnowa pomiarowa o niższej dokładności niż szczegółowa stanowi zagęszczenie
osnowy szczegółowej. Tworzą ja również oprócz punktów niwelacyjnych również punkty
osnowy poziomej, których wysokości zostały określone metoda niwelacji geometrycznej,
trygonometrycznej lub tachimetrii.
Podstawowymi kryteriami dokładności pomiarów niwelacyjnych osnowy podstawowej są:
średni błąd dokładności pomiaru ciągu
m1 = ± 0.5·√([ro2/R] ·1/nR)
średni błąd wyznaczony z odchyłek zamknięć poligonu
ms = ± √([f2/F] ·1/nF)
średni błąd sieci po wyrównaniu
m0 = ± √([pvv]/ nn)
gdzie:
ro – różnica przewyrzszeń ciągu wyznaczona z pomiaru w kierunku głównym i powrotnym
w [mm],
R – długość ciągu w [km],
nR – liczba ciągów,
f – odchyłka zamknięcia poligonu niwelacji precyzyjnej w [mm],
F – długość obwodnicy poligonu [km]
nF – liczba poligonów,
p – waga ciągu niwelacyjnego,
v – poprawka na przemieszczenie ciągu w [mm],
nn – liczba spostrzeżeń nadliczbowych.
Sieć niwelacyjną I klasy tworzą linie niwelacyjne sieci międzynarodowej JWSN - Jednolita
Wysokościowa Siec Niwelacyjna oraz linie jej zagęszczenia o przeciętnej długości około
50km max 90km. Siec niwelacyjną II klasy tworzą linie nowo mierzone lub adoptowane o
przeciętnej długości 25km max 35km.
Siec niwelacji III i IV klasy utworzone są z ciągów zagęszczających poszczególne
poligony niwelacyjne II klasy. Dopuszczalna długość ciągów wynosi 18km a na obszarach
intensywnie zabudowanych 6km.
Pomiary wysokościowe dla opracowania rzeźby terenu wykonuje się w oparciu o istniejące
punkty osnowy wysokościowej lub osnowy poziomej, której błąd określenia wysokości jest
mniejszy od 0.05m (5cm). Jeżeli na danym terenie brak jest dostatecznej ilości danych
punktów istniejącą osnowę należy zagęścić punktami pomiarowej osnowy wysokościowej.
Wysokości punktów osnowy pomiarowe! powinny być wyznaczane z dokładnością wyższa
niż ± 20mm/km
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)