To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Organizacja stanowisk pracy
Organizacja pracy stanowiska roboczego stanowi ważną część składową organizacji procesu produkcyjnego. Podstawowym zadaniem organizacji pracy w procesie produkcji jest:
wybór optymalnych metod pracy,
zapewnienie bezpieczeństwa pracy,
zapewnienie odpowiednich warunków środowiska materialnego pracy,
właściwy dobór pracowników,
Zapewnienie najdogodniejszej organizacji czasu pracy,
zapewnienie właściwej przemienności wysiłku i odpoczynku.
Punktem wyjścia do opracowania metod pracy jest dokumentacja technologiczna, która powinna określać możliwie dokładnie operację, jaką należy wykonać na danym stanowisku roboczym. Aby zapewnić optymalną metodę pracy, należy przestrzegać następujących zasad:
stanowisko robocze musi zapewniać wygodny i bezpieczny dostęp obsługującym pracownikom,
należy ustalić stałe miejsce na materiały i narzędzia,
materiały i narzędzia winny być umieszczone w funkcjonalnym polu pracownika,
ułożenie przedmiotu powinno pozwalać na szybkie i łatwe uchwycenie,
należy używać pojemników stołowych, przenośników grawitacyjnych, uchwytów itp. w celu ułatwienia pracy i odciążenia rąk.
Bezpieczeństwo pracy jest to zespół postanowień podjętych w celu usunięcia przyczyn zagrażających życiu i zdrowiu pracownika. Problemem usunięcia czynników powodujących urazy i nadmierne zmęczenie należy zająć się już w fazie projektowania urządzenia.
Bardzo istotne jest ustalenie właściwej długości dnia i tygodnia roboczego, a także racjonalne ukształtowanie przerw w pracy. Przy odpowiednim doborze przerw wypoczynkowych w toku pracy i przy odpowiedniej ich liczbie można osiągnąć warunki, w których nawet ciężką pracę można kontynuować przez pełny czas zmiany roboczej bez objawów głębszego zmęczenia. Może to być również jednym z instrumentów podnoszenia wydajności pracy. Jak wykazały badania fizjologów pracy, przebieg wypoczynku przybiera kształt tzw. krzywej wykładniczej; proces odpoczynku czyni największe postępy w pierwszej części przerwy, mniejsze w części drugiej (równie długiej), zaś w trzeciej i czwartej spada do minimum.
Rys. Wartość wypoczynkowa poszczególnych części przerw
Należy zatem organizować przerwy raczej krótkie, ale częstsze, niż długie i rzadkie. Przerwy długie wskazane są tylko przy pracach wyjątkowo ciężkich lub przy bardzo niekorzystnych warunkach środowiskowych ( np. przy pracy w wysokich temperaturach). Wartość wypoczynkowa
VA ^ 3/4 1
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)