Organizacja administracji centralnej i podział terytorialno-administracyjny - wykład

Organizacja administracji centralnej i podział terytorialno-administracyjny w XIX w. we Francji
Na początku XIX w. wprowadzono w administracji centralnej zasadę jednoosobowości - na czele resortu stał minister, który miał wyłączne prawo podejmowania decyzji w sprawach należących do zakresu działania jego urzędu
System centralistyczny - system organizacyjny, w którym cała administracja publiczna wychodzi z jednego ośrodka - czynności administracyjne są ześrodkowane w urzędach państwowych i wykonywane przez zawodowych, powołanych przez władze centralne urzędników
System biurokratyczny - bezduszne przestrzeganie przepisów w załatwianiu spraw urzędowych, trzymanie się formalnej strony przepisów, rutyna i opieszałość administracji
Na początku XIX w. dokonano nowego podziału terytorium kraju Najważniejszymi jednostkami podziału stały się departamenty na czele których stali prefekci - następnie okręgi na czele których stali podprefekci - następnie kantony (okręg administracyjny skarbowy i sądowy) - najniższymi jednostkami podziału stały się gminy na czele których stali merowie Gminami stawały się dawne miasta albo wsie
Departamenty były tworami racjonalistycznymi - podział ten wypracowano na podstawie z góry ustalonych kryteriów racjonalnych - kryterium rozstrzygającym o wielkości departamentu był przeciętny zasięg marszu pieszego - departamenty starano się kształtować w ten sposób, aby z ich granic do stolic można było pieszo dotrzeć w ciągu jednego dnia ... zobacz całą notatkę