Okresy twórczości Heleny Radlińskiej-opracowanie

Nasza ocena:

3
Pobrań: 266
Wyświetleń: 1330
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Okresy twórczości Heleny Radlińskiej-opracowanie - strona 1

Fragment notatki:

Cztery okresy twórczości Heleny Radlińskiej
I okres warszawski trwający od 1897 do 1905 roku: w tym okresie Radlińska skupiła się na
ukazywaniu dziejów kraju, najważniejszych osiągnięciach kultury przybliżając na łamach swojego
piśmiennictwa sylwetki wielkich i zasłużonych Polaków mające głównie za cel kształtowanie
tożsamości narodowej. Należy tu wymienić takie prace jak: broszura Kto to był Mickiewicz z 1897, O
naszych pierwszych książkach, dawnych szkołach i uniwersytecie krakowskim z 1901, Pogadanki
historyczne z 1905, Rozwój społeczny Polski z 1911. Na gruncie tych prac powstały takie
wydawnictwa metodyczne jak: Z metodyki nauczania historii w szkole (1913), Nauka rzeczy
ojczystych (1914). Na łamach czasopisma Książka w latach 1901–1902 Radlińska krytykowała
wydawnictwa dla dzieci.
II okres krakowski, który możemy umiejscowić w przedziale od 1906 do 1917 roku. Podobnie jak w
przypadku pierwszego okresu tak i tu mieści się piśmiennictwo pełne zamówień i apelów do
zagorzałej walki o niezależną, wolną od nacisku oświatę i wezwania do czynu
narodowowyzwoleńczego, zmierzającego do stworzenia życia społeczno – kulturalnego
niepodległego kraju. Praca oświatowa, jej zadania, metody, organizacja wydana w 1913 r. była
pierwszym w kraju książką, podręcznikiem prezentującą dzieje, tradycję, teorię oraz metodykę pracy
społeczno – oświatowej. H. Radlińska wraz m.in. z Z. Daszyńską – Golińską, J. Dziubińską, Ludwikiem
Krzywickim, W. Weychert–Szymanowską stworzyła profesjonalny podręcznik oświaty pozaszkolnej.
III okres drugi okres warszawski to zarazem najdłuższy, bo trwający 26 lat, ale jednocześnie
najbardziej owocny czas, w którym powstawały prace naukowe Radlińskiej. Europejskie gremia
naukowe, udział w polskich towarzystwach ogólnokrajowych i regionalnych, badania historycznoteoretyczne, problemy pracy oświatowej, tematyka pracy socjalnej, także badania empiryczne oraz
projekty rozwiązań praktycznych – to dość liczne obszary, którymi z wielką skrupulatnością
zajmowała się ta działaczka, zaś centralną kategorią tej aktywności była teoria i praktyka pedagogiki
społecznej.
IV okres trwający 9 lat okres łódzki to kontynuowanie przerwanego przez wojnę programu badań
naukowych ze zwróceniem uwagi na szczególne zagadnienie, jakim była problematyka sieroctwa
wojennego.
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz