To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Wykład
Kształtujemy jednostkę autonomiczną
Obserwacja i kontrolowanie czy dziecko korzysta z pomocy dorosłego
Regulacja pobudzeń
Wiek przedszkolny- przygotowanie do funkcjonowania w środowisku szkolnym i po za
szkolnym
Dziecko radzi sobie w środowisku domowym
Przygotowanie dziecka do radzenia sobie w szkole
Obszary oddziaływań
1. zmiana ze środowiska zamkniętego na środowisko otwarte ( z domu na szkołę)
2. przechodzenie od form działania prymitywny (niżej uorganizowane, wynikające z
niższych możliwości) do form wyższych,
nabywanie mocy sprawczej – przenoszenie pewnych zachowań ze środowiska
domowego do środowiska ogólnego
elastyczność zachowań
ukształtowanie różnic
ciekawość poznawcza
schemat poznawczy
1. ciekawość poznawcza jest nieokiełznana
2. za ciekawością poznawczą idą motywy – zaspokajanie tej ciekawości
3. ciągłe popadanie w konflikt wywołuje nakazy i zakazy środowiskowe
jeśli blokujemy ciekawość przestaje się pojawiać
4. Blokowanie realizacji pragnień, wzbudzonych motywów
5. poszukiwanie zastępczych form działań
przejście od działań spontanicznych do reaktywnych
ok. 7 lat dziecko powinno nauczyć się zachowań reaktywnych ale są sytuacje gdzie można
zachowywać się spontanicznie
3 czynniki, z którymi dążymy do kształtowania zachowań reaktywnych:
pragnienia
wyobrażenia – nie jest możliwa do kontrolowania przez dziecko (nie odróżnia
rzeczywistości od fantazji)
pamięć – zaczyna tworzyć scenariusze działań w sposób mimo wolny
schemat
1. problem czyli pojawia się sytuacja problemowa, z którą ma się zmierzyć
2. pytanie
3. refleksja
4. zachowanie
uczenie zadawania pytań trzy pytania odnoszące się do pragnienia: czego chcesz, a
co sobie wyobraziłeś, o czym zapomniałeś, za każdym pytaniem idzie refleksja
schemat powinien być zautomatyzowany
Wygotski –moment intelektualny – dziecko dokonuje refleksji (zautomatyzowanie schematu)
Zmiana dotyczy przechodzenia zmian ze środowiska
Zwiększa się liczba ludzi – świadome i celowe tworzenie kręgów społecznych (gotowość do
udzielenia pomocy – świat zewnętrzny) wzbogacać środowisko o nowe dzieci
Nauka rywalizacji i kooperacji – z naciskiem na zachowanie kooperacyjne
Zmiana roli rodzica bierny obserwator
Zabawy wyobrażone – towarzysz fantastyczny nie może blokować poznawania innych ludzi,
nie negować i nie wyśmiewasz, autorytet budujemy konsekwencją i przejrzystością zasad
Przyjaźń i zachowania prospołeczne
To jest moje i buduje moją tożsamość – to jest Zosi i nie możesz tego zabrać
1.
2.
3.
4.
obszar rozwoju fizyczno manualnego
rozwój emocjonalnej kontroli i motywacji
rozwój kontroli i motywacji
rozwój społeczny
kształtowanie równowagi
praca z kształtowaniem głosek i spółgłosek
nazywanie emocji
budowanie wiedzy na temat kultury
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)