To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Ojcowie Kapadoccy Historia chrześcijaństwa w Antalyi jest związana w głównej mierze z postacią św. Pawła Apostoła. Po swoim nawróceniu prowadził on ożywioną misję ewangelizacyjną na teranie Kapadocji. W czasie pierwszej podróży apostolskiej Paweł i Barnaba nauczali w Antiochii, później zaś w Likaonii: w Ikonium, Drebe i Listrze (uzdrowienie kaleki od urodzenia z bezwładności nóg). W Listrze wzięto ich za bogów, a gdy przybyli Żydzi z Antiochii i Ikonium ukamienowano Pawła. W drodze powrotnej byli w Derbe, Listrze, Konyi, Antiochii Pizydyjskiej, Antalyi, Perge i Antiochii. Azja Mniejsza to ogromny obszar, wręcz subkontynent, zatem poszczególni Apostołowie działali w różnych jej częściach. Paweł i Jan przede wszystkim w części południowej i zachodniej, natomiast List św. Piotra, napisany zapewne przez któregoś z jego uczniów, został skierowany do chrześcijan w Kapadocji. Jest to środkowa Azja Mniejsza, niezwykle charakterystyczny i piękny region. Stanowi on jeden z najbardziej malowniczych i najczęściej odwiedzanych regionów Turcji. Pierwszy List św. Piotra został skierowany do chrześcijan Kapadocji, których nie było wielu. Tym bardziej świadczy to o poczuciu odpowiedzialności za tę dopiero rodzącą się wspólnotę. W tamtych czasach, tzn. w drugiej połowie I wieku, było to w pełnym tego słowa znaczeniu "przedmurze chrześcijaństwa", bo dalej na wschód i na północ ewangelizacja postępowała powoli i stopniowo. Dodajmy, że wzmianka o Kapadocji znajduje się w opisie Dziejów Apostolskich dotyczącym zesłania Ducha Świętego. Autor, św. Łukasz, opowiada, że w dzień żydowskiego Święta Pięćdziesiątnicy uczestnikami zesłania Ducha Świętego stali się także Żydzi, którzy przybyli do Jerozolimy z Kapadocji. To nam podkreśla starożytny i apostolski rodowód wiary w Jezusa Chrystusa w tym regionie. Ta kraina z księżycowym krajobrazem, wspominana w Biblii, odegrała ogromną rolę w historii chrześcijaństwa na terenach dzisiejszej środkowej Turcji. Pierwotnie była w starożytności zamieszkiwana m.in. przez Hetytów i Persów. W 333 roku przed Chrystusem zajęły ją wojska Aleksandra Wielkiego, później władali nią syryjscy Seleucydzi. Około 255 roku przed Chrystusem udało się Kapadocji uzyskać samodzielność, którą utrzymała do 17 roku po narodzeniu Chrystusa, kiedy to Tyberiusz uczynił ją rzymską prowincją ze stolicą w Cezarei. Niedługo potem w Kapadocji zaczęły powstawać pierwsze gminy chrześcijańskie. W epokę Bizancjum wkroczyła już jako kwitnący ośrodek myśli chrześcijańskiej z licznymi kościołami, klasztorami i monasterami wykutymi w skałach przez różne wspólnoty zakonne. Stąd pochodzili wielcy Ojcowie Wschodniego Kościoła: św. Grzegorz z Nyssy, św. Bazyli Wielki i św. Grzegorz z Nazjanzu. W chrześcijańskim środowisku Cezarei Kapadockiej wychowywał się Grzegorz Oświeciciel, który nawrócił na wiarę chrześcijańską króla Armenii - Irigatesa III (301 r.).
(…)
… dla niewtajemniczonych labirynt korytarzy. Kres chrześcijaństwu w Kapadocji położyli Turcy Seldżuccy. Ten potężny i ekspansywny lud pojawił się w Anatolii w XI wieku, zmieniając bieg historii. W 1067 roku zdobyli oni Cezareę - stolicę Kapadocji. Tak rozpoczął się powolny upadek potężnego Cesarstwa Bizantyńskiego. Religia najeźdźców - islam - zaczęła wypierać chrześcijaństwo. Skalne kościoły oraz podziemne miasta…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)