1/10 - po końcówce Nominatiwu poznajemy rodzaj rzeczownika RZECZOWNIKI - po końcówce Genetivu - przynależność do deklinacji I żeński II męski, nijaki III wszyskie IV męski, nijaki V żeński N ominativus kto? co? -a -us, -er; -um -różne, -i -us; -u -es G enetivus kogo? czego? czyj? -ae -i -is -us -ei D ativus komu? czemu? -ae -o -i -ui, -u -ei Acc usativus kogo? co? -am -um -em; =N -u m , -u -em Abl ativus kim? czym? -ā -o -e, -i -u -e V ocativus o! -a -e, -er; -um =N -us; -u -es N ominativus kto? co? -ae -i; -a -es; -a ( -ia ) -us; -ua -es G enetivus kogo? czego? czyj? -arum -orum -um, (-ium) -uum -erum D ativus komu? czemu? -is -is -ĭbus -ibus (-ubus) -ebus Acc usativus kogo? co? -as -os, -a -es, -a (-ia) -us; -ua -es Abl ativus kim? czym? -is -is -ĭbus -ibus (-ubus) -ebus V ocativus o! -ae -i; -a -es, -a (-ia) -us; -ua -es ZAIMKI względne – który (jaki), która, które ZAIMEK pytajny quis, quid? ZAIMEK wskazujący – ten, ta, to Singularis Singularis Singularis N ominativus qui, que, quod quis, quid? kto? co? is, ea, id G enetivus cuius cuius? kogo? czego? eius D ativus cui cui? komu? czemu? ei Acc usativus quem, quam, quod quem? quid? kogo? co? eum, eam, id Abl ativus quo, qua, quo quo? kim? czym? eo, ea, eo Pluralis Pluralis N ominativus qui, quae,quae ei, eae, ea G enetivus quorum, quarum, quorum eorum, earum, eorum D ativus quibus eis Acc usativus quos, quas, que eos, eas, ea Abl ativus quibus eis ZAIMKI osobowe – ja, ty, on Singularis JA TY ON N ominativus ego tu - (ille) G enetivus mei tui sui D ativus mihi tibi sibi Acc usativus me te se Abl ativus me te se Pluralis MY WY ONI N ominativus nos vos - (illi) G enetivus nostri vestri sui D ativus nobis vobis sibi Acc usativus nos vos se Abl ativus nobis vobis se ZAIMKI dzierżawcze Singularis mój meus, -a, -um twój tuus, -a, -um jego, (swój) suus, -a, -um Pluralis nasz noster, -a, -um wasz vester, - a, -um ich (swój) suus, -a, -um nostrum – spośród nas vestrum – spośród was
(…)
… I – przyszły niedokonany
PERFECTUM – przeszły dokonany
PLUSQUAMPERF. – zaprzeszły
FUTURUM II – przyszły dokonany
INDICATIVUS – oznajmujący
CONIUNCTIVUS – łaczący (przypuszczający)
IMPERATIVUS – rozkazujący
Nomina verbalia (formacje imienne)
INFINITIVUS – bezokolicznik
PARTICIPIUM – imiesłów
GERUNDIVUM (Participium Futuri Passivi) – przymiotnik odsłowny
GERUNDIUM – rzeczownik odsłowny
SUPINUM – celownik…
… PASSIVI (PPP)
- imiesłów bierny cz. przeszłego dokonanego,
Odmienia się tak jak przymiotnik. Służy do tworzenia Indicativus Passivum czasów: Perfectum, Plusquamperfectum i
Futurum II
Tworzenie: do SUPINUM dodać końcówki rodzajowe: (sing) -us, -a, -um; (plur) -i, -ae, -a
np.: amat-us (pokochany)
Ważne!: PPP musi być tworzone w odpowiedniej liczbie: singularis lub pluralis.
2/10
CONIUNCTIVUS
tryb…
… -ba-ris
-e -ba-tur
-emus
-etis
-ent
-bor
-beris
-bitur
-e-ba-mur
-e-ba-mini
-e -ba-ntur
-bimur
-bimini
buntur
-ar
-eris
-etur
-emur
-emini
-entur
Perfectum
I, II, III, IV
-v-i
-v-isti
-v-it
-v-imus
-v-istis
-v-erunt
PPP+sum
+es
+est
PPP+sumus
+estis
+sunt
Plusquamperfect.
I, II, III, IV
-v-eram
-v-eras
-v-erat
-v-eramus
-v-eratis
-v-erant
PPP+eram
+eras
+erat
PPP+eramus
+eratis
+erant
Futurum II…
…
sum
es
est
Imperfectum
sumus eram
estis
eras
sunt
erat
Futurum I
eramus ero
eratis
eris
erant
erit
Perfectum
erimus
eritis
erunt
fu-i
fu-isti
fu-it
fu-imus
fu-istis
fu-erunt
Plusquamperf
fu-eram
fu-eras
fu-erat
Futurum II
fu-eramus fu-ero
fu-eratis
fu-eris
fu-erant
fu-erit
fu-erimus
fu-eritis
fu-erint
imperativus ESSE
imperativus praesentis activi
3. es! (bądź)
este! (bądźcie)
imperativus fut. activi…
…, a wtedy towarzyszy
mu odmieniane ESSE
4. Accusativus Gerundium w Accusativie ma ad
5. Ostatecznie róznica znaczeń nie jest tak wielka: Gerundivum może pełnić funkcję Gerundium
Np. Exercitus ad urbem occupandam contendit. - to jest Gerundivum, ale tlumaczymy jak Gerundium.
Wojsko wyruszyło (perfectum) na zdobywanie (w celu zdobycia) miasta.
5/10
ACI - ACCUSATIVUS CUM INFINITIVO
(biernik z bezokolicznikiem…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)