To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
W celu sprostania płatnościom wymagalnych zobowiązań, przedsiębiorstwo może podjąć próbę oddłużenia poprzez:
zamianę wierzytelności na akcje lub udziały, zamianę wierzytelności na inną formę długu, zamianę długu na instrumenty hybrydowe (np. obligacje zamienne).
Poprzez oddłużenie obniża się ryzyko finansowe firmy, ogranicza się koszty finansowe ponoszone na obsługę długów, powiększa się zysk i odbudowuje się tą drogą kapitały stałe. Wzrost udziału tańszych źródeł finansowania oraz ograniczenie ryzyka utraty wypłacalności powoduje obniżenie średniego ważonego kosztu kapitału. Otwiera to możliwości bardziej swobodnego doboru źródeł finansowania. Techniki konwersji wierzytelności na inną formę kapitału mogą mieć postać bezpośrednią lub pośrednią. Działanie bezpośrednie jest formą transformacji jednego kapitału na inny (zobowiązania na kapitał własny i polega na przekazaniu dotychczasowym wierzycielom praw do nowej formy kapitału w zamian za rezygnację z roszczeń do pierwotnej formy kapitału, która jest mniej korzystne dla spółki, np. przekazanie wierzycielom akcji bądź udziałów w firmie w zamian za umorzenie przez nich całości lub części długów). W formie pośredniej, spółka decyduje najpierw o zwiększeniu jakiegoś rodzaju kapitału (np. własnego poprzez emisję nowej serii akcji) a pozyskane ta drogą środki przeznacza na pokrycie roszczeń dawców innych form kapitału (spłacane są nimi wcześniej powstałe zobowiązania). W warunkach polskich najczęściej wykorzystywaną techniką oddłużenia jest konwersja zadłużenia na akcje bądź udziały. Wierzyciele firmy godząc się na objęcie akcji, liczą na korzyści w przyszłych okresach, to jest na wzrost ceny akcji oraz dywidendy. Dzięki posiadaniu akcji uzyskują wpływ na podejmowane w firmie decyzje dotyczące realizacji programu naprawczego. Można wówczas oczekiwać poprawy kondycji finansowej przedsiębiorstwa. Wejście nowego właściciela do firmy, nie tylko zmniejsza zadłużenie i ryzyko zwrotu długów, ale równocześnie poprawia jej wiarygodność i konkurencyjność na rynku. Następuje bowiem spadek kosztów finansowych, w wyniku likwidacji zobowiązań przeterminowanych, rośnie zysk, poprawia się płynność finansowa. Wszystko to stwarza możliwości uzyskania dodatkowych kredytów obrotowych, a zatem i swobodę realizacji polityki kredytu kupieckiego. W trudnej sytuacji finansowej, w warunkach recesji gospodarczej, utrzymanie firmy na rynku uwarunkowane jest redukcją zadłużenia. Ma ono najczęściej formę układu sądowego. Wierzyciele są skłonni umorzyć część długów, gdyż zdają sobie sprawę, że ściągnięcie ich w pełnej wysokości (kwoty podstawowej, wraz z naliczonymi karnymi odsetkami) jest nierealne. Decydując się na zmniejszenie długów, chcą podtrzymać działalność firmy - dłużnika na rynku ze względu na ochronę własnego rynku zbytu. W wyniku układu umorzona część zobowiązań bieżących staje się zyskiem nie podlegającym opodatkowaniu, powiększając kapitały własne przedsiębiorstwa. Odbudowanie tych kapitałów dokonuje się również poprzez przekształcenie pozostałej części zobowiązań bieżących, poddanych układowi w zobowiązania regulowane w okresie dłuższym niż 12 miesięcy. Są one spłacane ratami maksymalnie w okresie do pięciu lat. Oddłużenie przedsiębiorstwa umożliwia mu kontynuowanie działalności gospodarczej. W rezultacie zwiększa się prawdopodobieństwo spłaty pozostałej części zadłużenia.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)