Ocena dokładności wyznaczenia kąta pionowego według standardu ISO 17123

Nasza ocena:

5
Pobrań: 49
Wyświetleń: 1953
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Ocena dokładności wyznaczenia kąta pionowego według standardu ISO 17123 - strona 1 Ocena dokładności wyznaczenia kąta pionowego według standardu ISO 17123 - strona 2 Ocena dokładności wyznaczenia kąta pionowego według standardu ISO 17123 - strona 3

Fragment notatki:


Ćwiczenie nr 9 Ocena dokładności wyznaczenia kąta pionowego według standardu ISO 17123 1. Cel ćwiczenia :  Określenie dokładności użytkowej pomiaru kata pionowego badanego instrumentu  geodezyjnego z jego wyposażeniem pomocniczym 2. Miejsce wykonania: sala IIIG. 3. Sprzęt:  Tachymetr elektroniczny Leica TC 407 (lub inny), szkicownik, dziennik pomiarowy z  przewodnika 4. Opis zagadnienia Koło   wierzchołkowe   służy   do  pomiaru   kątów   pionowych,   tj.  kątów,   które   leżą   w  płaszczyźnie pionowej. Koło wierzchołkowe (KV), jest zamontowane na poziomej osi obrotu  lunety i wraz z lunetą obraca się dokoła tej osi. Koło   wierzchołkowe   (KV)   składa   się   z   limbusa   oraz   z   alidady.   Na   obrzeżu   limbusa  naniesiony jest podział kątowy gradowy lub stopniowy. Istnieją   też   poważne   różnice   pomiędzy   kołem   wierzchołkowym   a   kołem   poziomym.   Po  pierwsze,   limbus   koła   wierzchołkowego   obraca   się   wraz   z   lunetą,   podczas   gdy   indeks  pozostaje nieruchomy. Po drugie, limbus koła wierzchołkowego może mieć różnego rodzaju  podział kątowy stopniowy, np. ćwiartkowy (od 0° - 90°), półkolisty (od 0° - 180°) i wreszcie  podział ciągły (od 0° - 360°), lub gradowy. Limbus   koła   wierzchołkowego   może   być   w   różny   sposób   zorientowany   względem   osi  celowej   lunety.   Limbus  można  tak   umocować   na  osi  obrotu  lunety,  aby przy  poziomym  położeniu lunety odczyt wynosił 0° lub 90°. Kąty pionowe mierzy się od płaszczyzny poziomej. Jeśli oś celowa skierowana jest ku górze,  to nachylenie definiujemy jako dodatnie (kąt pionowy jest dodatni); oś celowa skierowana w  dół ma nachylenie ujemne (kąt pionowy jest ujemny).  Kąty pionowe są zazwyczaj potrzebne do zredukowania nachylonych odcinków do poziomu  lub w celach niwelacji trygonometrycznej (tj. wyznaczania różnic wysokości) i nie wymagają  tak dokładnego wyznaczenia jak kąty poziome Dla   wyznaczenia   kąta   pionowego   wystarcza   pomiar   jednego   kierunku,   gdyż   drugi   z  kierunków jest kierunkiem stałym,  kierunkiem odniesienia, a wyznacza go linia pozioma,  realizowana przez oś libelli koła pionowego. Limbus obraca się wraz z lunetą, a indeks (lub  indeksy)   są   nieruchome,   w   związku   z   tym   indeks   (lub   indeksy)   powinien   leżeć   na   linii  poziomej,   przechodzącej   przez   środek   limbusa   koła   pionowego.   Dlatego   też   indeks   (lub 

(…)

… położeniu
lunety wykonujemy odczyt po nacelowaniu na tarczę, zapisujemy go w pozycji A. Następnie
wyprowadzamy lunetę z celu i wykonujemy powtórne celowanie. Odczyt zapisujemy w
pozycji B. Wartość kąta pionowego w danym położeniu jest średnią z odczytów A i B.
Kierunek naprowadzania na punkty obserwowane przy kole lewym jest zgodny z ruchem w
kierunku zenitu, przy kole prawym kierunek powinien być przeciwny. Obliczenia
wykonujemy zgodnie z algorytmem podanym we wprowadzeniu. Błąd indeksu koła
pionowego rejestrujemy niezależnie dla każdego cyklu pomiarowego. Na zakończenie
obliczeń wykonujemy test statystyczny, który określi czy otrzymane rezultaty są zgodne z
wartościami podanymi przez producenta.
s 
2
x1  ( )

δ – wartość podana przez producenta
v – liczba stopni swobody
1-α – poziom ufności
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz