To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Karpacz. Notatka składa się z 2 stron.
Ewolucja nauki organizacji i zarządzania. Teoria organizacji i zarządzania w odniesieniu do ewolucji Wyróżniamy 3 szkoły organizacji i zarządzania: szkoła klasyczna naukowa organizacja pracy; klasyczna teoria organizacji. szkoła behawioralna - organizacje to ludzie szkoła ilościowa
SZKOŁA KLASYCZNA Pierwszy prekursor to Robert Owen (1771 - 1858) - kierownik kilku przędzalni w Szkocji, uważał, że rolą kierowania jest wdrażanie reform, lepsze warunki dla robotników, skrócenie dnia pracy z 13 do 10,5 godzin, niezatrudnianie młodocianych. Uważał, że należy inwestować w pracowników jako w żywe maszyny, że należy wprowadzić oceny pracowników (współzawodnictwo między pracownikami). Charles Babbage (1792 - 1871) - brytyjski profesor matematyki, uważał, że każda operacja przemysłowa powinna być zorganizowana pod względem powierzenia jednemu pracownikowi tylko jednego zadania , którym się zajmie, a tym samym ograniczenie kosztownego procesu kształcenia pracowników (powtarzanie ciągle tej samej czynności przez jednego pracownika zwiększy wydajność). NAUKOWA ORGANIZACJA PRACY Fryderyk Taylor (1856 - 1915) - prekursor naukowej organizacji pracy , przyczyna powstania to potrzeba zwiększenia wydajności pracy. Prekursorzy nurtu przemysłowego zarządzania Ślady zarządzania sięgają tysięcy lat wstecz. Już Egipcjanie stosowali przy budowie piramid planowanie, organizowanie i kontrolowanie. Aleksander Wielki wykorzystywał sztabową organizację w koordynacji działań kampanii wojennych. Cesarstwo Rzymskie posiadało strukturę organizacyjną ułatwiającą komunikowanie się i kontrolę. Na temat praktyk zarządzania wypowiadał się Sokrates w 400 roku p.n.e.; Platon w 350 roku p.n.e. opisał specjalizacje pracy; Alfarabi w 900 roku n.e. wyliczył kilka cech przywództwa.
Pomimo tak długiej historii, przez wiele lat sprawom zarządzania nie poświęcano większej uwagi. Poważniejsze badania nad zarządzaniem zaczęły rozwijać się dopiero w XVIII i XIX wieku. Przyczynił się do tego rozwój nauki i techniki, który pociągnął za sobą powstawanie dużych organizmów gospodarczych, w których tradycyjne metody organizacji pracy wykształcone w zakładach rzemieślniczych i manufakturach stawały się nieprzydatne i mało efektywne. Konieczne stało się obmyślanie nowych metod organizowania pracy i produkcji przemysłowej oraz kierowania fabryką. Za prekursorów nauki zarządzania uznawani są: Robert Oven (1771-1858) i Charles Babbage (1792-1871). Robert Oven. Brytyjski przemysłowiec i reformator. Propagator ruchu spółdzielczości produkcyjnej i spożywców. Wychodził z założenia, że większa troska o pracownika zaowocuje zwiększoną wydajnością. Wprowadził lepsze warunki pracy, wyższy minimalny wiek dla zatrudnianych dzieci (12-13 lat), posiłki pracownicze i krótszy czas pracy (10,5 godz.). Powszechnie stosował zasadę „ludzkiego traktowania pracowników”. Za najlepszą inwestycję uważał inwestycję w ludzi. Opracował obiektywny system oceny pracy robotników, który miał istotny wpływ za ich wydajność pracy.
(…)
…. W 1832 r. Babbage opublikował pracę On the economy of Machinery and Manufactures, w której - obok interesujących rozważań na temat rozwoju form produkcji - można znaleźć również pierwsze zasady nowej organizacji i zarządzania przedsiębiorstwem wytwórczym. Babbage pisał o swej pracy: „...próbowałem przedstawić czytelnikowi te zasady, które wydały mi się najważniejsze..., ponieważ umożliwiają…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)