Nowa antropologia polityki Machiavellego. -Antropologia polityki zajmuje się między innymi badaniem zachowań ludzkich w sferze polityki.
-Nowa antropologia polityki, bo Machiavellego przedstawia nowe podejście do samej polityki jaki do zachowań ludzkich. Te nowe spojrzenie cechuje głównie:
-REALIZM - Dostrzega napięcie między realiami, a postulowanymi ideami, on koncentruje się na tych pierwszych - chce poznać i opisać mechanizmy władzy. Trzeba się skupić na realiach i w nich działać. Odrzucić myślenie życzeniowe. Machiavelli ustanowił przełom- do tej pory idealizowano samą władzę. Zauważa on, że władza sprawowana przez ludzi jest zawsze obarczona wszystkimi ich wadami, a polityka to „spektakl zawiedzionych nadziei” Ten realizm stosuje się również do człowieka - nie zastanawia się jaki, powinien być, ale jaki jest!)
-PESYMIZM - Nie zgadza się z Arystotelesem, że ludzie są z natury skłonni do przyjaznego współdziałania - człowiek jest egoistą. Historia to dzieje zmagań i przemocy, ludzie ciągle ze sobą rywalizują, a aby zaspokoić swoje ambicje uciekają się do fałszu, kłamstwa, dlatego, aby władca mógł być dobrym władcą w tych warunkach musi się stać taki jak reszta ludzi.
- Machiavelli przedstawia nową wizję człowieka, który próbuje zdobyć władzę. Pokazuje nową twarz ludzi w polityce, wskazuje im nową drogę, którą powinni iść, aby osiągnąć sukces - właśnie ten sukces, a nie droga jest najważniejszy „…posiadać w duchu gotowość do zwracania się w tym kierunku, jaki zalecają mu okoliczności i zmiany losu;(….) nie powinien sprzeniewierzać się prostej drodze bez skrajności, lecz skoro taka konieczność zajdzie, powinien umieć wejść także na drogę krzywą”. Dlatego jest nazywany prekursorem socjotechniki - co zrobić żeby zdobyć władzę. Nie obchodzi go jak później władca ją wykorzysta, bo w Księciu zajmuje się jedynie momentem przejmowania władzy.
-Krytykuje chrześcijaństwo, że zrobiło ludzi słabymi. Przedstawia drugi dopuszczalny rodzaj moralności - moralność pogańską (są tu męstwo, wigor, ład, dyscyplina, skuteczność, robienie wszystkiego, co konieczne w imię osiągnięcia celu)
ABY OSIĄGNĄĆ SUKCES W POLITYCE CZŁOWIEK MUSI WG. MACHIAVELLEGO
-nie zważać na moralność rozumianą jak dotąd - po chrześcijańsku, bo ona sprawiła, że ludzie są słabi. Uczy nadstawiania drugiego policzka i poddawania się losowi zamiast walki. -Musi być dobrym prawodawcą, bo prawa sprawiają, że ludzie są lepsi („Ludzie jedynie z konieczności zdolni są do czynienia dobra; jeśli zaś pozostawić im swobodę i dać sposobność do swawoli, od razu wszędzie zapanują nieporządek i rozpasanie (…)to prawa czynią ich dobrymi” -Musi chcieć i móc walczyć z Fortuną dzięki swojemu silnemu Virtu - Machiavelli reprezentuje tu aktywizm renesansowy - połowa zależy od człowieka (Fortuna - 50%, Virtu - 50%), ale musi on wiedzieć kiedy i jak działać, kiedy rzeka jest zbyt rwąca, a kiedy walczyć z nią - bo „fortuna jest kobietą i odtrąca tych, którzy nie bywają zuchwali”
(…)
… słowa (jeśli zmieniają się okoliczności musi zmienić się jego postępowanie). Najważniejsze jednak by sprawiał pozór, że jest dobrym władcą - prawdą jest to, co za prawdę uchodzi. „Ważne jest wrażenie, gdyż to ono decyduje o tym, co czują i co myślą ludzie”. Najważniejsze zachować pozór 5 cnót: łaskawości, wierności, prawości, ludzkości, pobożności „gmin liczy się tylko z pozorami i tylko z wynikiem…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)