To tylko jedna z 9 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Norma zwyczajowa
Przykład normy zwyczajowej dotyczącej szelfu kontynentalnego:
Już od końca wieków średnich na gruncie prawa międzynarodowego przyjmowano, że część morza bezpośrednio przylegająca do lądu stanowi integralny element terytorium państwa nadbrzeżnego (kwestia sporną pozostawała jedynie kwestia szerokości morza terytorialnego. Np. Emerich de Vattel w 1758 roku stwierdzał, że „dziś cały obszar morza, który leży w zasięgu działa, uważany jest za część terytorium”. Współcześnie konwencja o prawie morza z 1982 roku stanowi, że maksymalna dopuszczalna szerokość morza terytorialnego wynosi 12 mil morskich od linii podstawowej). Współcześnie rozwój techniki uczynił aktualną kwestię suwerenności państwa nad obszarami podmorskimi (dno morza, wnętrze ziemi poniżej niego), które zawierają bogate złoża surowców naturalnych. Często dno morza ciągnie się od brzegu, na odległość mniej lub więcej znaczną, na głębokości do 200 m., po czym następuje gwałtowny spad. Tę powierzchnię podmorską między brzegiem a spadem nazywa się szelfem kontynentalnym (continental szelf). Proklamacją prezydenta Trumana z dnia 28 września 1945 roku Stany Zjednoczone ogłosiły, że przyległy do ich terytorium lądowego szelf kontynentalny „należy do Stanów Zjednoczonych, podlegając ich orzecznictwu i władztwu”. Jako uzasadnienie podano, że wobec światowej potrzeby dostępu do nowych źródeł ropy naftowej i innych materiałów, należy popierać eksploatacje złóż podmorskich. Rozsądne ich używanie wówczas będzie możliwe, gdy ktoś będzie miał kompetencję do rozstrzygania w przedmiocie sposobu eksploatacji. Kompetencję zaś taką najsłuszniej przyznać państwu nadbrzeżnemu, jako że szelf kontynentalny stanowi - pod względem geologicznym - przedłużenie terytorium lądowego państwa nadbrzeżnego. Podobne proklamacje wydały wkrótce inne państwa. Proklamacje te (czyli praktyka państw odzwierciedlająca ich przekonanie, co do konieczności przyznania państwom nadbrzeżnym pewnych uprawnień w odniesieniu do szelfu) stanowiły podstawę wykształcenia się zwyczaju międzynarodowego, zgodnie z którym państwo nadbrzeżne ma wyłączną kompetencję w zakresie eksploatacji zasobów naturalnych szelfu. Państwo nadbrzeżne nie ma obowiązku dzielenia się zasobami swego szelfu z państwami trzecimi. Współcześnie „szelf kontynentalny” definiowany jest przez art. 76 Konwencji o prawie morza z 1982 roku, w następujący sposób: „1. Szelf kontynentalny państwa nadbrzeżnego obejmuje dno morskie i podziemie obszarów podmorskich, które rozciągają się poza jego morzem terytorialnym na całej długości naturalnego przedłużenia jego terytorium lądowego aż do zewnętrznej krawędzi obrzeża kontynentalnego albo na odległość 200 mil morskich od linii podstawowych, od których mierzy się szerokość morza terytorialnego, jeżeli zewnętrzna krawędź obrzeża kontynentalnego nie sięga do tej odległości.
(…)
… przejścia przez terytorium indyjskie (wyrok Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości z 1960 roku, Portugalia vs. India)
Pomimo odzyskania przez Indie niepodległości w 1947 roku, pod kolonialnym władztwem Portugalii pozostały trzy niewielkie dystrykty: Goa, Diu i Daman. W skład tego ostatniego dystryktu wchodziły m. in. dwie niewielkie enklawy: Dadra i Nagar-Aveli. Przez wiele lat władze indyjskie…
… zwyczajowej. Nie przysługiwało ono jednak w stosunku do oddziałów wojskowych. Persistant objector - państwu, które od początku konsekwentnie i jednoznacznie przeciwstawia się powstaniu nowej normy zwyczajowej w rezultacie tego sprzeciwu nie będzie nią związany. Sprawa sporu dotyczącego rybołówstwa między Wielką Brytanią i Norwegią (wyrok Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości z 1951 roku)
Przedmiotem…
… państw.
Sprawa udzielania azylu dyplomatycznego w Chile w 1973 roku
Teren misji dyplomatycznej stanowi terytorium państwa przyjmującego (nie zaś wysyłającego); obowiązuje na nim prawo państwa przyjmującego. Błędem jest zatem stwierdzenie, że teren misji dyplomatycznej stanowi terytorium państwa wysyłającego, że ma charakter eksterytorialny (zob. załącznik do niniejszego konspektu; plik RealPlayer…
… Arabii Saudyjskiej (wyrok brytyjskiej Izby Lordów z dnia 14 czerwca 2006 roku)
Jones domagał się przed sądami brytyjskimi odszkodowania od Ministerstwa Spraw Wewnętrznych Arabii Saudyjskiej twierdząc, że w czasie pobytu na terytorium państwa poddawany był systematycznym torturom.
Sądy brytyjskie odmówiły rozpatrzenia tej sprawy twierdząc, że sąd jednego państwa nie może orzekać w sprawie…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)