Wykład - Szelf kontynentalny

Szelf kontynentalny.
Szelf - łagodnie zalegający fragment dna morskiego, najniżej położona część kontynentu
Państwo nadbrzeżne rezerwuje sobie uprawnienia dotyczące wykorzystania surowców z szelfów. Wykorzystanie wiąże się z deklaracją Thrumana z 1945 r., mówiącą, że USA będą wykorzystywać szelf.
Konwencja genewska z 1958 r. określiła 2 granice szelfu:
a) geofizyczną (do 200 m głębokości)
b) możliwości eksploatacyjnej (poza 200 mil gdy jest możliwa eksploatacja)
Konwencja z Montega Bay z 1982 r. powiązała szelf z zewnętrzną krawędzią wybrzeża kontynentalnego:
a) jeżeli krawędź kończy się przed granicą 200 mil, to państwo nadbrzeżne może poszerzyć szelf do 200 mil
b) Jeżeli krawędź wykracza poza granicę 200 mil to, to maksymalna szerokość wynosi 350 mil.
c) 100 mil od głębokości 2000 m (izobata)
Konwencja z Montega Bay mówi, że jeżeli państwo eksploatuje surowce poza granicami 200 mil, to po 5 latach eksploatacji jest zobowiązane do opłaty (od 6 roku co 1% więcej, w 12 roku 7% i na tym poziomie pozostaje).
Opłaty w postaci pieniężnej lub w naturze są kierowane do Organizacji Dna Morskiego.
... zobacz całą notatkę