Niesprzeczność systemu prawa.
Zasada niesprzeczności systemu prawa zakłada, by zapobiegano sytuacjom, gdy w odniesieniu do jednej sytuacji obowiązywało kilka sprzecznych względem siebie norm. Jest to założenie o charakterze idealizacyjnym. Idealny system prawa byłby systemem, co najmniej niesprzeczny. Przyjmujemy w teorii prawa, że prawodawca jest racjonalny (odpowiednie cechy). Jest to dyrektywa skierowana do:
- podmiotów stanowiących prawo - wyraża nakaz stanowienia norm prawnych, co najmniej niesprzecznych treściowo.
-podmiotów stosujących prawo - wyraża nakaz usuwania w procesie stosowania prawa stwierdzonych kolizji treści norm prawnych przy pomocy akceptowanych powszechnie w doktrynie prawa i praktyki prawniczej reguł kolizyjnych. Reguły kolizyjne nie są przepisami prawa, nie są zawarte w żadnych aktach prawnych. Ich wiążący charakter opiera się na powszechności i powszechnej zgodzie organów i doktryny. Przepisy przejściowe nie są regułami kolizyjnymi.
Rodzaje sprzeczności:
- realna - nie jest możliwe jej usunięcie przy pomocy reguł kolizyjnych, musi być zmiana treści obowiązującego prawa,
-parakseologiczna - wersja mocna lub słaba, zrealizowanie jednej normy niweczy skutek spełnienia drugiej. - normy.. „otwórz drzwi, jeśli są zamknięte”, „zamknij drzwi, jeśli są otwarte”
- pozorna - taki rodzaj sprzeczności dwóch lub więcej norm prawnych, który może być usunięty w procesie stosowania prawa przy pomocy reguł kolizyjnych lub wykładni.
Sposoby usunięcia niesprzeczności:
Przeciwieństwo norm - normy mają częściowo wspólne zakresy zastosowania, ale mają odrębne zakresy normowania. Adresat nie może spełnić obu norm, może nie spełnić żadnej. W takim wypadku można zastosować reguły kolizyjne, albo poprzez wykładnię (można tak zinterpretować normę, aby nie było sprzeczności norm. Zabieg bardziej subtelny w technice prawniczej)
Sprzeczność logiczna norm - jest to sytuacja, w której normy mają przynajmniej częściowy wspólny zakres zastosowania, przy czym jedna norma zawiera nakaz. a druga zakaz tego samego zachowania, a zakresy normowania są rozłączne. Nie można spełnić obu norm, a spełnienie jednej powoduje naruszenie drugiej z norm. Stosuje się regułę kolizyjną albo wykładnie najczęściej poprzez zawężenie zakresu zastosowania. Reguła kolizyjna to dyrektywa skierowana do organu stosującego prawo zawiera nakaz usunięcia kolizji. W tym wypadku jest to nakaz nie stosowania jednej z norm - organ uzasadniając swoje rozstrzygnięcie przywołuje regułę kolizyjną.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)