NIEJEDNOLITE PRAWO.
Prawo niejednolite jako prawo państwa, w którym bądź na jego różnych obszarach, bądź w różnych zakresach osobowych obowiązują odrębne zespoły norm merytorycznych.
Jeżeli w państwie, którego prawo jest właściwe, obowiązują różne systemy prawne, prawo tego państwa rozstrzyga, który z systemów stosować należy.
Rozstrzygające znaczenie mają więc wewnętrzne normy kolizyjne państwa, o którego prawo chodzi , takie jak normy jego prawa międzynarodowego dzielnicowego lub międzyosobowego.
W braku rozstrzygnięcia w prawie państwa, którego prawo jest właściwe lub gdy ustalenie tego rozstrzygnięcia okaże się niemożliwe, sędzia polski powinien zastosować ten system prawny który jest najściślej związanym z ocenianym stosunkiem.
W nielicznych przypadkach wyłącznie w zakresie konfliktów interlokalnych, rozstrzygnięcia poszukiwać można w samej normie kolizyjnej prawa prywatnego międzynarodowego.
W podobny sposób jak w przypadku konfliktów interpersonalnych i interlokalnych, należy postępować w sytuacji gdy w systemie prawnym właściwym na podstawie naszej normy kolizyjnej ppm występują konflikty intertemporalne.
Konflikty te należy rozstrzygać zgodnie z normami prawa międzyczasowego, wchodzących w skład właściwego systemu prawnego.
Nie stoją temu na przeszkodzie nasze normy kolizyjne nakazujące stosowanie prawa z jakiejś określonej chwili.
Subokreślnik temporalny normy kolizyjnej wyznacza jedynie punkt czasowy powiązania rozstrzygającego o właściwości prawa.
Konwencja rzymska z 1980
W sytuacja niejednolitości prawa (kryterium przestrzenne) w obrębie zobowiązań umownych przy określeniu prawa właściwego na podstawie konwencji każda z jednostek terytorialnych, w której obowiązuje oddzielna regulacja zobowiązań umownych, będzie traktowana, tak jak gdyby była odrębnym państwem.
Przy rozstrzyganiu wewnętrznych konfliktów interlokalnych - krajowe normy kolizyjne rozstrzygające te kolizje.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)