To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Jan z Salisbury (zm. Ok. 1180) broni poznania zmysłowego, propaguje cyceroński ideał człowieka. W Metalogicon przedstawił kolejnych kanclerzy Chartres: Bernarda, Gillberta de la Poree i Teodoryka.
Wilhelm z Conches (zm. Ok. 1145) postawa akademicka (sceptycyzm) wobec dziedzin poza religijnych. Recepcja starożytnych dzieł matematycznych i przyrodniczych (Platon i Arystoteles (próba godznia realizmu z nominalizmem), a nawet Demokryt za pośrednictwem Konstantyna Afrykańczyka), medycznych (Hipokrates, Galen). Sztuki wyzwolone, a zwłaszcza gramatyka - jako niezależne od teologii. Robert Grosseteste OFM (ur. Ok. 1175-1253) - filozof, teolog, profesor Uniwersytetu Oksfordzkiego, franciszkanin; wsławił się tłumaczeniami i komentarzami; Hexameron (rozprawa o świetle De luce - materialna natira światła); był zwolennikiem stosowania matematyki w fizyce.
Francis Bacon OFM (1214-1292), najwybitniejszy z empirystów tzw. Szkoły oksfordzkiej, dzieła poprawiane do końca życia, potępione w 1278 roku: Opus maius, Opus minus, Opus tertium. Zgłaszał konieczność wiedzy eksperymentalnej (termin nauka eksperymentalna) częściej to praktyki hermetyczne. Konieczność opierania się na matematyce. Matematyka czyni nauki o przyrodzie zrozumiałymi, umożliwia analizę i ujawnia to, co zakryte przed obserwatorem. Często wygłaszał sądy jak prorok, był krytykiem wojen krzyżowych - należy niewiernych przekonywać, oświecać. Oskarżał praktycznie wszystkie autorytety (oprócz swojego mistrza) o braki i błędy w dziele Przesąd autorytetów.
Thomas Samuel Kuhn 1922-1996
Przewrót kopernikański. Astronomia planetarna w dziejach myśli Zachodu
Struktura rewolucji naukowych
Dwa bieguny. Tradycja i nowatorstwo w badaniach naukowych
Droga po Strukturze. Eseje filozoficzne.
Wybrał Kopernika jako przykład, jak bardzo zmieniła się rola badań naukowych i w ogóle wpływu nauki na codzienne życie ludzi. Tak naprawdę nauka rozwija się zupełnie inaczej - istnieją różne epoki nauki. Nauka ma charakter kumulatywny jest to pewien rodzaj złudzenia
Nauka normalna
Nauka instytucjonalna (rządzi paradygmat)
Paradygmat w porównaniu do dogmatu charakteryzuje podważalność.
Paradygmat musi umożliwiać tworzenie teorii szczegółowych.
Gdy pojawia się jakaś teoria, która nie ma wyjaśnienia w paradygmacie:
- niezgodność etykietowania, odkładana na przyszłość
- tworzy się nowy paradygmat
- próba zaokrąglenia do paradygmatu
Istnieje zmienność teorii naukowych i nie należy odrzucać w ogóle nauki. Jej cechą jest zmienność.
(…)
… naukowych i nie należy odrzucać w ogóle nauki. Jej cechą jest zmienność.
Karl Popper - falsyfikowalność, jeśli nie da się zfalsyfikować teorii bądź twierdzenia oznacza to, że nie jest to teoria naukowa.
Formowanie się paradygmatu może trwać bardzo długo (np. odkrycie tlenu - mnóstwo czasu zanim zbudowana aparat pojęciowy). Steven Weinberg (1933) - laureat Nobla 1979; „najlepszym antidotum na filozofię nauki jest znajomość historii nauki”. [Sprawa Sokala z końca 1990 - fikcyjna koncepcja związków pomiędzy koncepcjami rozwoju społecznego, emancypacji i feminizmu oraz w szczególności dekonstruktywizmu a grawitacją kwantową; wywołała wielką aferę, ponieważ okazało się, że napisał całkowitą nieprawdę] Wiedza starożytnych musi być koherentna, spójna i całościowa. To błędy w przepisywaniu, albo braki…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)