To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Najwyższa Izba Kontroli P aństwowy organ kontroli, podlegający bezpośrednio Sejmowi . W zakresie NIK-u jest m.in.: kontrolowanie działalności organów państwa ( administracji rządowej ), NBP , osób prawnych działających na rzecz państwa, organizacji państwowych. Głównym zadaniem kontroli prowadzonych przez NIK jest dostarczanie Sejmowi i opinii publicznej informacji o działaniach państwa, które są oceniane pod kątem: legalności, gospodarności, celowości oraz rzetelności. Szczególną, konstytucyjną rolę zajmuje opinia NIK w procedurze zatwierdzania przez Parlament sprawozdania budżetowego Rządu. Struktura organizacyjna Na czele Najwyższej Izby Kontrolnej stoi chroniony immunitetem prezes, wybierany przez Sejm RP za zgodą Senatu na 6-letnią kadencję. Instytucja zorganizowana jest z 16 delegatur regionalnych oraz 15 departamentów. 11. Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji O rgan państwowy, który według Konstytucji (art. 213 - 215) ma stać na straży wolności słowa , prawa do informacji oraz interesu publicznego w radiofonii i telewizji . Struktura KRRiT Zasady, tryb działania, organizację oraz szczegółowe zasady powoływania członków KRRiT określa ustawa z dnia 29 grudnia 1992 roku o radiofonii i telewizji, wraz z późniejszymi nowelizacjami. W skład Rady wchodzi (po nowelizacji ustawy z 29 grudnia 2005 roku) 5 członków. Są oni wybierani przez: Sejm - 2 członków, Senat - 1, Prezydenta RP - 2. Kadencja członków KRRiT wynosi 6 lat. Ta sama osoba nie może zostać ponownie wybrana na pełną kadencję. Ze swojego grona Rada wybiera przewodniczącego i zastępcę (na wniosek przewodniczącego). Członkowie KRRiT na mocy postanowień Konstytucji RP (art. 198) odpowiadają za popełnienie deliktu konstytucyjnego przed Trybunałem Stanu . Główne zadania konstytucyjne (art 213 ust. 1 Konstytucji RP ): stanie na straży wolności słowa, prawa do informacji oraz interesu publicznego w radiofonii i telewizji; ustawowe (art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji, wraz z późniejszymi nowelizacjami): projektowanie w porozumieniu z Prezesem Rady Ministrów kierunku polityki państwowej w dziedzinie radiofonii i telewizji; określanie warunków działalności nadawców programów radiowych i telewizyjnych; rozpatrywanie wniosków i podejmowanie rozstrzygnięć w sprawach przyznawania koncesji na rozpowszechnianie programów radiowych i telewizyjnych; sprawowanie kontroli nad działalnością nadawców w zakresie określonym ustawą; organizowanie badań treści i odbioru programów radiowych i telewizyjnych; określanie wysokości opłat za udzielanie koncesji oraz wpis do rejestru;
(…)
… i instytucjami w zakresie ochrony praw autorskich, praw wykonawców, praw producentów oraz nadawców programów radiowych i telewizyjnych;
Niektóre uprawnienia
powoływanie rad nadzorczych spółek telewizji publicznej (Telewizja Polska S.A. - TVP) oraz publicznej radiofonii (Polskie Radio S.A. oraz 17 spółek regionalnych Polskiego Radia);
udzielanie koncesji na nadawanie sygnału telewizyjnego i radiowego;
podział…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)