Nagardżuna: „Zasadnicze zwrotki o drodze środkowej”
Istnienie rzeczy z samej siebie, z innej rzeczy, z obu bądź bez przyczyny jest niemożliwe.
Są tylko cztery przyczyny:
przyczyna główna,
przyczyna podstawowa, punkt oparcia,
przyczyna bezpośrednio następująca,
przyczyna dominująca.
Działanie nie ma przyczyny, nie jest też bez przyczyny, a i przyczyny nie są ani nie działające, ani działające. Przyczyna nie dotyczy zarówno przedmiotu istniejącego jak i nieistniejącego.
W przyczynach nie istnieje skutek.Powstanie samobytu za sprawą warunków i przyczyn jest niezrozumiałe (byłby on wytworzonym). Samobyt - z definicji - nie może być wytworzony ani zależny od czegokolwiek.
Jeśli samobyt nie istnieje, to nie może istnieć innobyt (samobyt innobytu zwany jest innobytem). Bez samobytu i innobytu nie może istnieć byt. Nieustalony jest także niebyt (niebyt jest bowiem określany zmianą bytu). Skoro natura nie/istnieje co miałoby podlegać zmianie?
Istotą nauki Buddy jest niepostrzeganie samobytu i innobytu, bytu i niebytu. Gdyby istnienie przysługiwało rzeczy z natury, to nie przestawałaby ona istnieć (zmiana natury nie jest możliwa).
Buddyzm odrzuca stanowisko eternalizmu, które rozumiane jest jako istnienie niezmiennych, samoistnych i trwałych zjawisk. Buddyzm odrzuca też anihilacjonizm, mówiący, że nic nie istnieje.
G. Nagarjuna, Mulamadhyamaka-Karika:
Nirwana to, to co jest ani zanikłe, ani osiągnięte, ani unicestwione, ani wieczne, ani odrzucone, ani powstałe.
Nirwana to, to co jest w ciągłym ruchu zależności lub uwarunkowaniu, gdy jest niezależne i nieuwarunkowane.
Nirwana nie jest ani bytem, ani niebytem.
Odwrócenie zarzutów - na podstawie logicznej argumentacji następuje obalenie tezy, jakoby wszystkie rzeczy miały być puste
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)