To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
$ 110. Ogólna charakterystyka. Od autora skryptu - darowałem sobie ten paragraf - zawiera zapowiedź tego, co rozwinięte jest dalej $. 111 Przeniesienie prawa własności Pochodne nabycie własności, przy udziale poprzedniego właściciela Nemo plus iuris alium transfere potest, quam ipse habet (Nikt nie może przenieść na drugiego więcej prawa, niż sam posiada)
- dotyczyło głównie własności
- nie można skutecznie nabyć prawa własności non a domimo (od osoby, nie będącej właścicielem)
np. od dzierżyciela, złodzieja
- non a domino bone fidei - w dobrej wierze
- nabywca nie wiedział, że zbywca nie jest właścicielem
- non a domino male fidei - w złej wierze
- nabywca wiedział, że zbywca nie jest właścicielem
Traditionibus et usucapionibus dominia rerum, non nudis pactis tranferuntur (Własność na rzeczach przenosi się przez wręczenie i zasiedzenie, a nie przez gołe umowy)
- do przeniesienia własności nie wystarczyła umowa ( czynność zobowiązująca , np. umowa kupna-sprzedaży)
- potrzeba działania wyraźnie dostrzegalnego przez otoczenie ( czynność rozporządzająca , np. traditio) albo długotrwałego użytkowania (usucapio)
- bezpieczeństwo obrotu towarowego, ochrona właściciela przed sfałszowanymi umowami
Mancipatio - publiczny akt prawny, formalne stwierdzenie przejścia władzy nad rzeczą - pierwotnie rzeczywisty akt kupna-sprzedaży, rzecz w zamian za kruszec, ważony na wadze
- po upowszechnieniu bitego pieniądza, czynność abstrakcyjna
- pomiędzy obywatelami rzymskimi
- w obecności 5 świadków (obywateli) + osoby trzymającej wagę
- nabywca chwytał rzecz ręką (manu capere) - wygłaszał formułkę (określała nabytą władzę nad rzeczą)
- uderzał bryłką kruszcu (albo małą monetą) w wagę
- wręczał ją zbywcy (symboliczna zapłata)
- mancipatio poprzedzone było czynnościami zobowiązującymi
(np. umowa kupna-sprzedaży + zapłata)
- zastosowania:
- przenoszenie własności kwirytarnej res mancipi
- oddanie osób alieni iuris w mancipium (patrz I semestr)
- dokonywanie adopcji i emancypacji
- coemptio (zawarcie małżeństwa poprzez symboliczne kupno-sprzedaż żony)
- sporządzanie testamentu
- prawo poklasyczne - mancipatio traciło na znaczeniu po upowszechnieniu własności bonitarnej
- Justynian - zlikwidował podział na res mancipi i res nec mancipi, a wraz z nim mancipatio
(…)
… poprzez symboliczne kupno-sprzedaż żony)
- sporządzanie testamentu
- prawo poklasyczne - mancipatio traciło na znaczeniu po upowszechnieniu własności bonitarnej
- Justynian - zlikwidował podział na res mancipi i res nec mancipi, a wraz z nim mancipatio
In iure cessio - przed urzędem
- wywodzi się z legis actio sacramento in rem (pozwany nie wypowiedział formułki albo uznał roszczenia powoda)
- stosowane, gdy chciano urzędowo potwierdzić alienację
(nabywca był pozornym powodem, zbywca pozornym pozwanym)
- strony musiały mieć zdolność procesową
- czynność abstrakcyjna, oderwana od przyczyny prawnej
- wymagająca jeszcze więcej zachodu niż mancipatio
- zastosowania przy nabyciu:
- res mancipi i res nec mancipi
- res corporales i res incorporales - a więc pod pewnymi względami szersze niż mancipatio
- prawo poklasyczne - in iure cessio zanika
- Justynian - likwiduje
Traditio - wydanie rzeczy z ręki do ręki
- działała też w ius gentium, dostępna dla Latynów i peregrynów
- najbardziej powszechna w codziennym, nieformalnym obrocie towarowym
- tylko res corporales
- czynność kauzalna, zależna od istnienia przyczyny prawnej - musiała być poprzedzona czynnościami zobowiązującymi - zastosowanie przy nabyciu…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)