To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Na czym polega metoda porównawcza? Omów jej założenia i zastosowania.
Metoda porównawcza to główna i najważniejsza metoda badawcza komparatystyki. - Warunkiem porównania jest porównywanie zjawisk stabilnych i wyrazistych; trudniej jest porównywać twory rozmyte i niejednoznaczne;
- Różni się od badań genetycznych tym, że nie wyszukuje przyczyn, jakie spowodowały pojawienie się określonych zjawisk literackich. Może badać zjawiska czasowo, przestrzennie i kulturowo odległe. Nie poszukuje (tak jak badania genetyczne) realnego kontekstu historycznego i faktycznych uwarunkowań danego zjawiska. Komparatystyka kontekstem dla danego zjawiska czyni zjawisko z nim porównywane, bez względu na to czy istniały między nimi realne stosunki pokrewieństwa i oddziaływania. Takie stosunki nie są dla komparatystyki konieczne, a fakultatywne;
- Zestawia względem siebie zjawiska odmienne i różnokształtne, jak np. średniowieczna epika rycerska w Japonii i Europie; - Decyzja o tym, co się z czym porównuje, nie zależy wyłącznie od zastanego kontekstu realnego, ale od decyzji badacza. Stąd duże zagrożenie - porównania przypadkowe, wyrwane z kontekstu na chybił trafił; - „Wola porównania nie zna ograniczeń”, jednak liczy się przede wszystkim jego poznawczy efekt, to co odsłania w literaturze, a co wcześniej było niewidoczne i nieznane;
- Porównanie musi mieć jednak w pierwszym rzędzie oparcie w naturze rzeczy, a nie w impresji osoby dokonującej porównania (aby uniknąć niebezpieczeństwa porównań i zestawień przypadkowych i do niczego nie prowadzących);
- Musi przywołać jasno i wyraźnie określone tertium comparationis - określać wspólną płaszczyznę, na jakiej dokonuje się zestawienia zjawisk/ utworów;
- Elementy porównania: comparans - ten człon, z którym porównujemy, np. lit. francuska, włoska; comparatum- punkt wyjścia porównania, np. lit. polska i principium comparationis- kryterium określające płaszczyznę porównania, ze względu na co porównujemy dane zjawiska. - Należy sformułować i przestrzegać kryterium porównania - ogólnej zasady wyznaczającej dobór zestawianych własności (porównuje się jedno zjawisko z drugim ze względu na własności wybrane, a nie „jak leci”)
- Należy wytyczyć cele poznawcze, do jakich zmierza badanie komparatystyczne (ustalenie morfologicznego, funkcjonalnego lub tematycznego podobieństwa, paralelizmu lub odpowiedniości oddzielnych zjawisk, odsłonięcie nieznanych cech wewnętrznych, stwierdzenia faktycznego pokrewieństwa, ustalenie pochodzenia, określenie właściwego im wzorca strukturalnego albo, wbrew narzucającemu się podobieństwu, istotnej różnicy;
- Porównania oprócz zadań poznawczych pełnią funkcje oceniające i wartościujące. Zatem dobór stosownego członu i tła porównania jest formą identyfikacji i pomiaru określonego zjawiska literackiego;
(…)
…:
wykorzystywana jest w różnych sferach działalności naukowej, zarówno humanistycznych, jak i przyrodniczych (np. językoznawstwo - ustalenie pokrewieństwa języków);
wydobywanie związków genetycznych między różnymi tekstami, np. porównywanie różnych języków europejskich. Dzięki badaniom lingwistyczno-porównawczym, wiemy, że języki te mają wspólne korzenie - prasanskryt;
tropienie wpływów, zależności i plagiatów…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)