MYŚL POLITYCZNA BIZANCJUM Podstawy potęgi Korzystne położenie i dynamiczna ekonomika zapewniły trwanie 1000 lat dłuższe niż cesarstwa zachodniego
Sprawny aparat władzy
Wielonarodowy charakter - ciągłe wysiłki integracyjne Justynian i cezaropapizm Kodyfikacja justyniańska jednoczy społeczeństwo, jednocześnie szeroko zakreśla granice uprawnień cesarza - twórca prawa, najwyższy sędzia, zwierzchnik administracji i wojska
Cezaropapizm - zwierzchnie uprawnienia cesarza wobec Kościoła wsparte były przez podkreślenie jego religijnej misji i podtrzymywanie tradycji wywodzącej się z czasów Konstantyna Wielkiego, iż jest on równy apostołom. Zarówno w propagandzie politycznej, jak i dziełach sztuki podkreślano boski charakter władzy cesarza, jak również to, iż jest on pośrednikiem miedzy Bogiem a ludem
Doktryna cesarska wykreowała konstrukcję, według której wszyscy niezależni władcy, więksi i mniejsi, są członkami rodziny, na czele której stoi cesarz bizantyjski, występujący w roli ojca monarchów Reformy okresu schyłkowego Dynastia Izauryjska - liczne reformy mające na celu przywrócenie dawnego blasku
1453 Mahomed II zdobywa Konstantynopol i kładzie kres aspiracjom imperialnym
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)