Fragment notatki:
„Do zakochania jeden gest, czyli mowa ciała w miłości”
Odwiecznym pytaniem zadawanym sobie zarówno przez kobiety, jak i mężczyzn jest „jak kochać i być kochanym?”. Okazuje się, że odpowiedź nie jest prosta i jej poszukiwania wciąż trwają. Miłości nie da się do końca zbadać, gdyż ma wiele znaczeń, a każdy definiuje ją na swój sposób. Problematyka tego zagadnienia jest zawiła, w związku z tym chciałabym skupić się w swoim artykule nie na istocie miłości, ale na tym, jak dochodzi do tego, że się w kimś zakochujemy. Istnieje wiele elementów, które wpływają na poczucie, że właśnie ta osoba jest „tą jedyną”. Jednym z nich jest komunikacja niewerbalna - mowa ciała, gesty i mimika. Większość ludzi nie przywiązuje zbyt dużej wagi do języka ciała, albo wręcz go ignoruje, nie zdając sobie sprawy, że jest on przekaźnikiem ogromnej ilości informacji. Aż 93% znaczeń, które zawarte są w komunikacji międzyludzkiej wynika z niewerbalnych zachowań. Sposób ich interpretowania staje się kluczem do poznania intencji osób, do których chcemy się zbliżyć, a także ma wpływ na późniejsze wzajemne relacje. Niewerbalne sygnały, które wysyłamy często nieświadomie, mogą zwiększać naszą atrakcyjność, lub też ją osłabiać. Są też głównym czynnikiem odpowiadającym za wywarcie pozytywnego pierwszego wrażenia na płci przeciwnej. Postaram się przybliżyć Państwu, jak odczytać poszczególne gesty drugiej osoby i dzięki temu dowiedzieć się, czy nawiązana przed chwilą znajomość ma szanse przerodzić się w coś więcej. Na początek chciałabym zastanowić się, jakie różnice występują w komunikacji niewerbalnej kobiet i mężczyzn, co pozwoli na łatwiejszą interpretację zachowań. Po pierwsze, kobiety uśmiechają się dwa razy częściej niż mężczyźni, również wtedy, gdy słuchają wypowiedzi innych ludzi. Z czego to wynika? Powodem może być ich nieświadome dostosowywanie się do stereotypowej roli płciowej. Kobiety postrzegane są jako osoby wspierające, czułe, wrażliwe, więc ich uśmiechy - nie zawsze szczere - mogą mieć związek z chęcią zaprezentowania oczekiwanego społecznie zachowania. W ten sposób sygnalizują również swoją uległość i grzeczność, jednocześnie wywołując wrażenie, że są niespokojne i mało pewne siebie. Podobnie jest z utrzymywaniem kontaktu wzrokowego - kobiety patrzą rozmówcy w oczy znacznie dłużej kiedy słuchają, niż kiedy mówią. To również wiąże się ze wzmocnieniem utrwalonego wizerunku kogoś o niższym statusie, a poza tym budzi wątpliwości co do autentyczności doświadczanych emocji. Kobiety poświęcają więcej czasu patrząc na mężczyznę, niż odwrotnie i dzięki temu sprawniej interpretują sygnały, wykorzystując kontakt wzrokowy jako podstawowe źródło informacji o płci przeciwnej. Jeśli zaś chodzi o dotyk, to mężczyzna dotyka kobietę częściej, niż na odwrót. Wiąże się to z tym, że mężczyźni są o wiele mniej ekspresyjni emocjonalnie, a poza tym, mimo, że przyznają sobie swobodę w dotykaniu kobiet, mają spore zahamowania, jeśli mają dotykać innych osób tej samej płci. Jest to spowodowane strachem przed byciem uznanym za osobę o odmiennej orientacji seksualnej. Brak ekspresyjności prowadzi często do ukrywania prawdziwych uczuć w kontaktach z kobietą. Niewrażliwość mężczyzny może znaleźć odzwierciedlenie w jego nieuważności i nie reagowaniu na emocjonalność partnerki. Charakterystyczne męskie zachowania umacniają także zaabsorbowanie swoją osobą. Kobiety nawet w niewerbalny sposób okazują troskę o innych dążąc do osiągnięcia korzystnych dla obu stron rezultatów, podczas gdy zainteresowanie mężczyzn ma na celu upewnienie się o własnej wartości oraz osiągnięcie obranego celu. Przykładem jest ich zaabsorbowanie krótkotrwałymi najczęściej związkami, opartymi jedynie na relacji seksualnej. Ze stereotypowymi przekonaniami wiąże się także dostosowywanie zachowań niewerbalnych do postawy partnera i jego cech osobowości. Kobiety, społecznie uznane za uległe i skłonne do zmian modyfikują swoje zachowanie chcąc spełnić potrzeby drugiej osoby oraz stworzyć równowagę mającą zapewnić komfort interpersonalny. Starają się być emocjonalnie wspierającymi, ale ich wysiłki rodzą pytanie o motywacje. Widoczna uległość podczas interakcji z dominującym partnerem, a także zbyt częsty uśmiech i kontakt wzrokowy mogą nasuwać wniosek o nieszczerości i manipulacji. Przedstawicielki płci pięknej w większym stopniu manifestują zainteresowanie seksualne oraz silniej koncentrują się na rozmówcy. Mężczyźni natomiast są przywiązani do proaktywnego stylu komunikacji. Jeśli chodzi o umiejętności niewerbalne, kobiety bardziej jednoznacznie ukazują emocje przy pomocy mimiki, a także są lepsze w ukazywaniu emocji negatywnych. Z drugiej strony to mężczyznom w łatwiejszy sposób przychodzi komunikowanie szczęścia, radości, a więc pozytywnych uczuć. Mimo to, kobiety uznawane są za płeć o większych umiejętnościach odczytywania sygnałów niewerbalnych. Jest to szczególnie widoczne w interpretowaniu zachowań intencjonalnych i świadomych
(…)
… sobie sprawy, jak działa urok osób najbardziej pociągających głównie dlatego, że nie potrafimy patrzeć, przyglądać się ich zachowaniu i odpowiednio go analizować. Jeśli uda nam się posiąść tę wiedzę, nasza „wizualna biblioteka” uzupełni się do tego stopnia, że wszelkie znaki świadczące o zainteresowaniu staną się widoczne gołym okiem. BIBLIOGRAFIA:
Collins A., Język ciała, gestów i zachowań, Wrocław 1997…
… zawartości pewnych przesłań, jednocześnie dając rozmówcy wskazówki na temat naszego stanu emocjonalnego. Kiedy czujemy się swobodnie w towarzystwie drugiej osoby, przedramiona i dłonie stają się aktywne i zaczynamy żywo gestykulować. Im bardziej ludzie są zmęczeni, sfrustrowani i niezadowoleni, tym uboższe będą ich gesty. Powstrzymywanie się od ruchów dłońmi i chowanie ich to oznaka chęci ukrycia cząstki…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)