Mosty zadaszone - wykład

Nasza ocena:

3
Pobrań: 14
Wyświetleń: 798
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Mosty zadaszone - wykład - strona 1 Mosty zadaszone - wykład - strona 2 Mosty zadaszone - wykład - strona 3

Fragment notatki:

Mosty zadaszone
Mosty zadaszone były budowane już w średniowieczu. Przykładem takiego mostu był most w Lucernie z XIV wieku, który spłonął w 1999 roku (patrz rozdział 2, rys. 2.15), a także wiele innych. Z uwagi na niewielką trwałość słabo impregnowa­nego drewna obiekty te były wielokrotnie wymieniane, ale zachowywały swój pier­wotny kształt. Mosty takie były budowane- także w wielu innych krajach europej­skich, szczególnie na obszarze niemieckojęzycznym i w Skandynawii. Niestety nie znano wtedy jeszcze sposobów zabezpieczania się przed gniciem i pożarem. Dlate­go tylko niewiele takich obiektów dotrwało do naszych czasów. Także działania wojenne przynosiły niepowetowane straty w tym zakresie. Podstawowym powo­dem budowania konstrukcji zadaszonych była chęć wydłużenia trwałości mostu poprzez zabezpieczenie konstrukcji nośnej przed działaniem czynników meteoro­logicznych. Drugim powodem było zapewnienie bezpiecznego użytkowania jezdni tj. utrzymania jej suchej, nie zaśnieżonej czy zalodzonej. Trzeba pamiętać, że w XIX wieku impregnowano drewno nasączając elementy drewniane olejem. Niestety podczas deszczu taka nawierzchnia stawała się bardzo śliska.
Także względy konstrukcyjne powodowały, że budowano zadaszenia w celu zwiększenia sztywności skrętnej konstrukcji mostu. Istotne były również uwarun­kowania czysto użytkowe. Konie czy bydło było znacznie łatwiej przeprowadzić przez most zadaszony niż otwarty, bo nie widziały one płynącej pod nimi rzeki. Dźwigary były najczęściej kratownicowe typu X - pojedyncze bądź podwójne. Późniejsze rozwiązania zawierały także ściągi stalowe. Konstrukcja nośna pomos­tu była w postaci rusztu przykrytego nawierzchnią z desek. Piesi poruszali się wspól­nie z pojazdami lub na wydzielonych chodnikach umieszczanych na wspornikach wystających na zewnątrz dźwigarów. Chodniki były także zadaszone, a krawędzie dachu podparte słupkami.
Dźwigary kratownicowe pozostawały otwarte bądź obudowywano je deskami tworząc coś w rodzaju tunelu. Jeśli most był długi to w tych ścianach projektowa­no okna.
Na rys. 5.37 przedstawiono jeden z najdłuższych, całkowicie obudowanych, nie­mieckich mostów drewnianych przez rzekę Weiße Elster w Wünschendorf. Ma on około 70 m długości. Powstał w 1786 roku. a w 1830 roku został odnowiony.
Na szczególne wyróżnienie wśród niemieckich mostów drewnianych zasługuje most przez Ren w Bad Säckingen na przejściu granicznym między Niemcami i Szwaj­carią rys. 5.38. Obiekt powstał w 1843 roku. W trakcie eksploatacji kilkakrotnie ucierpiał z powodu pożarów, ale za każdym razem był odbudowywany. Całkowita długość mostu wynosi 206 m. Ma on siedem przęseł, przy czym rozpiętość niektó­rych z nich przekracza 30 m. Cechą charakterystyczną tego obiektu jest zmienna szerokość przęseł, wynosząca od 3,4 do 5,0 m. Poszerzenia występują na obszarach nad filarami. ... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz