To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Mosty łukowe
Uwagi wstępne
Łuk jest rozpornicą o zakrzywionej osi [47]. Drewniane mosty łukowe można podzielić na 4 grupy [16], [41]:
• łuki wiotkie, będące rodzajem ustroju rozporowego, wielobocznego ze sztywną belką pomostową opartą na nich (system podobny do betonowych łuków Maillarta),
• łuki sprężyste z opartym na nich pomostem, • łuki wiotkie ze sztywną belką kratownicową zawit ,zoną na łukach stanowiącą o pomoście dołem (belka Langera),
• łuki tarczowe zbijane z desek.
Tradycja budowy mostów łukowych wywodzi się jeszcze z czasów rzymskich. W czasach nowożytnych jej prekursorem był Palladio (patrz rozdział 2) i budowniczowie ze Szwajcarii. Idea przeniknęła także do Anglii, gdzie Etheridge stosując system swego zmarłego partnera Kinga zbudował most w Waiton przez Tamizę (rys. 5.56).
Podstawowym materiałem do budowy łuków jest tarcica, a pomost wykonuje się z belek oflisowych. Łuki wiotkie są wykonywane z desek lub dyli o grubości 5 4- 10 cm [16], łuki sprężyste zaś z bali łączonych na kliny, zęby, klocki lub złącza metalowe. Łuk może mieć także konstrukcję kratownicową wykonywaną najczęściej iu Howe'a.
Konstrukcje tui we bardzo się rozwinęły o czym będzie mowa w następnych eh, ale do dziś buduje się także obiekty prymitywne (rys. 5.57), czy teź stylizowane na takie (rys. 5.58).
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)