To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Most ZoIIhaus przez rzekę Singine Chaude niedaleko Fryburga
w Szwajcarii
Most Zollhaus przez rzekę „Singine Chaude" niedaleko Fryburga w Szwajcarii wybudowano w 1998 roku [95]. Rozpiętość teoretyczna wynosi 25 m, a całkowita szerokość 12,54 m (rys. 6.142 i 6.143). Most jest położony w skosie równym 52°. Duży skos i stosunek szerokości do długości równy 1 : 2 powoduje, że płyta pomostu musi pracować dwukierunkowo.
Konstrukcję nośną stanowią dwa łuki z drewna klejonego wspomagające pracę pomostu, który zaprojektowano w postaci płyty żelbetowej o grubości 50 cm (rys. 6.144). Łuki umiejscowiono na krawędziach pomostu. Są one podparte w każdym końcu pomostu, co przeciwdziała odrywaniu konstrukcji na podporach.
Pomost betonowy jest podwieszony do łuków drewnianych za pomocą par stalowych prętów sprężających pochylonych w poprzek do płaszczyzn łuków tworząc literę A.
Płyta pomostu została wykonana w postaci monolitycznej w szalunkach wstępnie wygiętych o wielkość przewidywanych ugięć od obciążeń długotrwałych. Łuki z drewna klejonego wraz z cięgnami zostały zainstalowane po związaniu betonu, ale przed zdjęciem deskowań. Po opuszczeniu szalunków te elementy konstrukcyjne zaczęły pracować.
Najistotniejsze dla prawidłowej pracy takiej konstrukcji jest zabezpieczenie przed utratą stateczności dźwigarów łukowych. Ponieważ wartość sił ściskających w łukach zależy od pracy konstrukcji jako całości (konieczność uwzględnienia dużego skosu) zdecydowano się przeprowadzić analizę statyczno wytrzymałościową modelu trójwymiarowego wykorzystując MES. Płytę pomostu zamodelowano stosując elementy powłokowe, natomiast łuk i cięgna opisano jako elementy belkowe.
Przeprowadzono zlinearyzowaną analizę „przedwyboczeniową". Stosowanie tej metody jest usprawiedliwione wykorzystywaniem jej przy analizie możliwości wy-boczenia belek. Otrzymane postacie braku stateczności charakteryzują się wyboczeniem łuków z płaszczyzny. Na tej podstawie określono rozstaw cięgien w kształcie litery A (rys. 6.145). Kąt pochylenia tych cięgien wybrano zakładając, że składowa pozioma siły stabilizującej w ach jest równa 2% wartości sił w łuku. Takie powodują sanu w. b ■ ej e łuków i w związku z tym nie ma potrzeby projektowania stężeń między dźwigarami łukowymi.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)