To tylko jedna z 5 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Most Uusisałmi 135 km na płn zach od Helsinek w Finlandii
Most Uusisałmi znajduje się 135 km na płn-zach od Helsinek w Finlandii. Został oddany do ruchu w 1995 roku [84]. Jest to jednoprzesłowa konstrukcja wielodźwi-garowa z żelbetową płytą współpracującą. Całkowita długość obiektu wynosi 20,4 m. Rozpiętość teoretyczna przęsła jest równa 18 m, a szerokość użytkowa (między poręczami) 7,5 m (rys. 6.37).
Konstrukcja nośna składa się z siedmiu belek z drewna klejonego o wymiarach 1350 x 190 mm. Były one klejone pod ciśnieniem łącznie z impregnatem w postaci kreozytu i osiągnęły kategorię wytrzymałościową L40 (wg normy fińskiej [292 j I Żelbetowa płyta pomostu ma grubość 15 cm. Jest ona wykonana z betonu klasy B40 i zbrojona siatkami z prętów o średnicy 12 mm rozstawionymi co 250 mm. Na pomoście ułożono nawierzchnię asfaltową.
Zespolenie zrealizowano za pomocą prętów zbrojeniowych umieszczonych w otworach nawierconych pod kątem 45° i zatopionych w żywicy (rys, 6.38). Aby zwiększyć ich nośność na ścinanie na górnej powierzchni belki z drewna klejonego wykonano wcięcia w pobliżu strefy kotwienia łączników.
W [84] przedstawiono wyniki badań odbiorczych mostu Uusisalmi pod obciążeniami statycznymi. Podstawowym celem badań było określenie stopnia współ pracy betonowej płyty pomostu z dźwigarami z drewna klejonego oraz stwierdzenie jak efektywnie płyta pomostu rozkłada obciążenie w kierunku poprzecznym do osi mostu.
W celu wykonania pierwszego zadania pomierzono przemieszczenia poziome między belkami a płytą. Ich wartości mieściły się granicach błędu pomiarowego, co oznacza, że łączniki zapewniają pełną współpracę między tymi elementami konstrukcji nośnej podczas działania obciążeń krótkotrwałych.
Drugi problem rozwiązano mierząc przemieszczenia pionowe w środku rozpiętości przęsła i na osi podparć. Uwzględniano także wpływ pełzania betonu. Pomiary przeprowadzono stosując dwa niezależne urządzenia, a uzyskane wyniki porównano z rezultatami obliczeń wykonanymi dla modelu rusztowego. Na podstawie przedstawionych analiz można sformułować ogólny wniosek, że betonowa płyta pomostu zapewnia właściwy rozkład obciążenia w kierunku poprzecznym. Wpływ pełzania betonu na przyrost ugięć nie odbiega od normy.
Istotnym fragmentem badań był także pomiar wilgotności w belkach z drewna klejonego impregnowanych kreozytem. Wykonywano go trzykrotnie: 2 tygodnie po zabetonowaniu płyty, 5 miesięcy i 7 miesięcy po tym fakcie. Zawartość wody kształtowała się od 0,182 do 0,137 w belkach wewnętrznych i od 0,189 do 0,145 na zewnętrznych powierzchniach skrajnych dźwigarów; nie przekraczała nigdy 0,2. Największą wilgotność odnotowano w listopadzie, a najniższą we wrześniu.
(…)
…. Najlepszym rozwiązaniem tego problemu jest projektowanie odpowiednio długich wsporników podchodnikowych, które zacieniałyby te powierzchnie.
Mając na uwadze fakt, że most w Uusisalmi pracował zgodnie z oczekiwaniami kilka lat później postanowiono wybudować następne konstrukcje o dźwigarach z drewna klejonego i betonowych pomostach współpracujących. Pierwszym z nich był:
Most Tirva w miejscowości Yalkcala…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)