Morfologia drzew i krzewów

MORFOLOGIA DRZEW I KRZEWÓW
Rośliny sadownicze dzieli się na: drzewa (np. jabłoń), krzewy (np. po­rzeczka) i krzewinki (np. żurawina). Drzewa zawsze tworzą pień i zazwy­czaj osiągają duże rozmiary. Krzewy nie tworzą pnia i nie osiągają dużych rozmiarów. Ich pędy wybijające z szyjki korzeniowej rozgałęziają się od samej powierzchni gleby. Krzewinki są to bardzo niskie, często płożące się krzewy.
Drzewo składa się z korzeni , pnia i korony . Strefa przejściowa między pniem a korzeniami nazywa się szyjką korzeniową .
Wszystkie korzenie jednej rośliny nazywa się systemem korzenio­wym .
Korona składa się z przewodnika, konarów i gałęzi. Przewodnik stanowi mniej lub więcej proste przedłużenie pnia, licząc od nasady najniżej położonej gałęzi. Konarem nazywa się pęd boczny pierwszego rzędu odchodzący od przewodnika. Gałąź stanowi dwuletni lub starszy pęd w koronie przekraczający długość 20 cm (górna granica krótkopędów).
Jednoroczne pędy przedłużające przewodnik i konary nazywa się pę­dami osiowymi przewodnika lub pędami osiowymi konarów . Z pąków przybyszowych korzeni i szyjki korzeniowej wybijają pędy zwane odroślami lub odrostami. Silnie i pionowo rosnące l­- i 2-letnie pędy, które wybijają na pniu i w koronie przeważnie z pąków śpiących i przybyszowych, nazywa się wilk ami .
Konary wyrastają z przewodnika pod pewnym kątem zwanym kątem rozgałęzienia . U nasady konaru szkieletowego lub gałęzi po­wstaje zgrubienie zwane obrączką . Tworzą je warstwy drewna i kory z licznymi bliznami liściowymi i pąkami śpiącymi.
Pędy dzieli się na zdrewniałe i zielne , długopędy (powyżej 20 cm) i krótkopędy (poniżej 20 cm), pędy owoconośne i wegetatywne , jedno­roczne i wieloletnie . Prócz tego rozróżnia się pędy świętojańskie i po­śpiechy.
Wśród krótkopędów rozróżnia się prątki, ciernie, strzałki, sęczki, bu­ławki, osadniki i pędy bukietowe, u brzoskwiń zaś - pędy płonne. Prą­tek jest to jednoroczny krótkopęd owoconośny długości 10 do 20 cm, zwykle zakończony pąkiem kwiatowym. Cierń jest to krótkopęd długości 3-10 cm, zazwyczaj ostro zakończony . U drzew owo­cowych spotyka się ciernie płodne, zakończone pąkiem kwiato­wym. Strzałka należy do jednorocznych krótkopędów owoconośnych długości do 3 cm. Na jej wierzchołku znajduje się zwykle pąk kwiatowy . Sęczek jest to wieloletni, nierozgałęziony krótkopęd owoco­nośny o silnie zredukowanych międzywęźlach i widocznych licznych bliz­nach liściowych. Buławka (sakwa) jest wieloletnim, silnie zgru­białym nierozgałęzionym krótkopędem owoconośnym, który już co naj­mniej raz owocował. Osadnik - to wieloletni, bardziej lub mniej rozgałęziony krótkopęd owoconośny, stanowiący właściwe skupisko sęczków i innych krótkopędów

(…)

… po kilkuletnim okresie spoczynku, pod wpływem bodź­ców zewnętrznych. Pąk przybyszowy powstaje na korzeniach, a według niektórych autorów również na kanarach i pniach z tkanki twórczej wtór­nej. U niektórych roślin dopiero pocięcie ich na fragmenty pędów lub korzeni wywołuje powstawanie tam pąków przybyszowych. W sadownictwie pąk nazywany jest oczkiem.
…
... zobacz całą notatkę