Fragment notatki:
Dr. Iwona Maciejczyk
Usługi banków inwestycyjnych i komercyjnych
Wykład III – Modele rynkowego systemu finansowego
Modele rynkowego systemu finansowego
1. Model zorientowany bankowo:
dominującym mobilizatorem oszczędności od deponentów i ich dystrybucji są banki
banki mogą być zarówno udziałowcami firm jak i instytucjami nadzorującymi działalność firm
stopień wpływu banków na działalność podmiotów gospodarczych w tym systemie zależy m.in. od struktur i zasad nadzoru nad
przedsiębiorstwami w danym państwie
system ten, oprócz kontynentu europejskiego (głównie w Niemczech, Szwajcarii, Francji i państwach skandynawskich) występuje w
Japonii a jego nasilenie jest różne w poszczególnych gospodarkach
Cechy charakterystyczne modelu:
Instytucje finansowe:
dominują banki uniwersalne w pozyskiwaniu i alokacji kapitału
mniejsze znaczenie mają fundusze emerytalne oraz inni inwestorzy instytucjonalni
występują silne związki między bankami komercyjnymi a podmiotami gospodarczymi
giełda papierów wartościowych odgrywa relatywnie małą rolę w finansowaniu rozwoju firm
dominuje uniwersalizm w realizacji operacji bankowych
dominuje kredyt bankowy w strukturze finansowej firm
przeważają depozyty bankowe jako przeważająca forma inwestycji finansowych gospodarstw domowych
znaczenie instrumentów rynku kapitałowego odgrywa małą rolę (za wyjątkiem obligacji skarbowych)
występuje mniejsza presja na tworzenie innowacji finansowych
występuje stosunkowo mały udział podmiotów gospodarujących w formie spółek akcyjnych w ogólnej liczbie podmiotów na
danym rynku
Rynki finansowe:
mniejsze znaczenie rynku kapitałowego, które przejawia się relatywnie niską kapitalizacją giełd papierów wartościowych w
stosunku do PKB
występuje duże znaczenie banków komercyjnych jako pośredników finansowych w gospodarce
Regulacje prawne:
zawieranie transakcji odbywa się głównie w oparciu o system prawa cywilnego
Zalety modelu zorientowanego bankowo:
banki komercyjne mają możliwość zdobywania informacji o przedsiębiorstwach oraz o zarządzających nimi kadrami menedżerskimi
alokując kapitał w optymalny sposób
banki nadzorują przy tym stosowanie reguł ładu korporacyjnego
banki świadczą usługi firmom z zakresu zarządzania ryzykiem
banki gromadzą kapitał wykorzystując ekonomię skali
Wady modelu zorientowanego bankowo:
mniejsza oferta produktów i usług finansowych banków, stosunkowo wolno wprowadzane innowacje finansowe lub ich brak
możliwość poniesienia strat z działalności inwestycyjnej może być przeniesiona na działalność komercyjną banków
Można stwierdzić, że:
system zorientowany bankowo według licznych badań, dominuje w krajach znajdujących się a niskim poziomie rozwoju gospodarczego
ze słabo rozwiniętą infrastrukturą instytucjonalną.
większą rolę w rozwoju gospodarczym odgrywają banki, które mobilizują oszczędności, dokonują ich alokacji oraz wywierają
skuteczniejszy wpływ na zarządzanie korporacjami.
w systemie zorientowanym na rynki kapitałowe – rynek i mechanizmy nim rządzące dokonuje alokacji kapitału i jego transformacji oraz
stymuluje rozwój innowacji i rozwój gospodarczy
2. Model zorientowany na rynki kapitałowe:
oparty jest na wykorzystaniu instrumentów rynku pieniężnego i kapitałowego, przy wysokim stopniu specjalizacji instytucji
finansowych oraz wysokim stopniu innowacyjności rynku i relatywnie mniejszej roli banków
w systemie opartym o funkcjonowanie rynku papierów wartościowych funkcje zarówno udziałowca przedsiębiorstwa jak i instytucji
nadzorującej nie mogą być w takim zakresie wypełniane przez jeden podmiot
1
Dr. Iwona Maciejczyk
Usługi banków inwestycyjnych i komercyjnych
Wykład III – Modele rynkowego systemu finansowego
Cechy charakterystyczne modelu:
Instytucje finansowe:
przeważają banki inwestycyjne oraz inne instytucje specjalistyczne jako pośrednicy w przepływie kapitału
duże znaczenie mają inwestorzy instytucjonalni
luźne są stosunki instytucji finansowych z podmiotami gospodarczymi w długim okresie
instrumenty i transakcje finansowe mają duży stopień innowacyjności
papiery wartościowe zajmują stosunkowo duży udział w portfelach gospodarstw domowych
instrumenty rynku kapitałowego stanowią wysoki udział w pasywach bilansu podmiotów gospodarczych
występuje stosunkowo duży udział spółek akcyjnych w ilości podmiotów gospodarczych danej gospodarki
Rynki finansowe:
giełdy papierów wartościowych mierzone ich kapitalizacją w stosunku do PKB stanowią podstawową formę pośrednictwa
finansowego
Regulacje prawne:
stosowany jest precedensowy anglosaski system prawny
zachodzące zmiany w zakresie regulacji prawnych następują bardzo szybko, które mogą być przyczyną zachwiania stabilności
rynków finansowych
Zalety modelu zorientowanego na rynki kapitałowe:
zróżnicowany pakiet instrumentów finansowych, innowacje produktowe
występowanie specjalistycznych firm, które zajmują się analizą oraz dostarczaniem informacji całemu rynkowi
podmioty gospodarcze mogą otrzymać wyższe kwoty kapitału w stosunku do kredytu bankowego
rynek kapitałowy wymusza stosowanie zasad ładu korporacyjnego w spółkach
zarządzanie ryzykiem odbywa się na rynku poprzez wykorzystanie głównie pochodnych instrumentów finansowych
alokacja kapitału odbywa się przy założeniu pewnego stopnia efektywności rynków poprzez mechanizmy rynkowe
specjalistyczna kadra w wyspecjalizowanych instytucjach finansowych
Wady modelu zorientowanego na rynki kapitałowe:
krótkookresowa perspektywa decyzyjna wymuszona przez logikę bezpośredniego rynku kapitałowego
kontrolowanie firm z nastawieniem instytucji na okresy krótkie
3. Konwergencja jako skutek wzajemnych relacji zachodzących między systemami:
systemy finansowe w poszczególnych krajach zawierają zarówno cechy charakterystyczne dla modelu bankowego, jak i modelu
anglosaskiego. Oznacza to, że pomiędzy dwoma klasycznymi modelami dochodzi do zacierania różnic, tak wyraźnych do lat 90. ub.
wieku.
Nie oznacza to, że nastąpi unifikacja rozwiązań, w wyniku której wykształci się jeden optymalny model systemu finansowego dla
różnych poziomów rozwoju gospodarek
Podstawowe cechy dwóch modeli na początku XXIw:
konwergencja między dwoma systemami
model europejski będzie musiał się zmienić. Przede wszystkim presja na banki, aby osiągały lepsze wyniki, może oznaczać koniec
wygodnego układu wzajemnie powiązanych i strategicznych pakietów udziałowych
rosnąca internacjonalizacja rynków akcji (coraz większa rola inwestorów międzynarodowych)
w wyniku dokonującej się ewolucji modeli nadal będą istniały różnice pomiędzy nimi
kultura, zwyczaje, tradycja prowadzenia działalności oraz lokowania kapitału determinować będą siłę przenikania wzajemnych
rozwiązań
w krajach, w których skłonność inwestorów do podejmowanego ryzyka jest niska, kierunek ich wolnych środków finansowych nie
będzie zmierzał ku rynkom papierów wartościowych a raczej rozwiązaniom bliższym systemowi zorientowanemu bankowo
rola polityki gospodarczej w kształtowaniu systemu finansowego powinna sprowadzać się do wspierania budowy odpowiedniej
infrastruktury systemu finansowego
Teoretyczny zarys optymalnego modelu:
Proces zmian o charakterze instytucjonalnym czy strategicznym nie wynika tylko z nowych funkcji, jakie banki mają do wypełniania, ale
także z nowych rozwiązań w zakresie świadczenia usług uwzględniających nowe regulacje oraz zmiany technologiczne.
Ze względu na to, iż ten proces ciągle trwa należałoby raczej ogniskować swoją uwagę nie wokół funkcji systemu finansowego a wokół
instytucji, które powinny efektywnie wypełniać funkcje systemu finansowego.
2
Dr. Iwona Maciejczyk
Usługi banków inwestycyjnych i komercyjnych
Wykład III – Modele rynkowego systemu finansowego
Rosnąca rola rynków kapitałowych:
wpływa motywująco na innych uczestników systemu finansowego
chodzi tu zarówno o wzrost konkurencji pomiędzy rynkami finansowymi i instytucjami finansowymi, jak i o wzrost rywalizacji wewnątrz
każdego z dwóch wymienionych segmentów,
np. wśród banków oszczędnościowych czy uniwersalnych w zakresie wzrostu atrakcyjności ich ofert skierowanych do
podmiotów, które zgłaszają nadwyżki swoich środków finansowych
inny przykład stanowić może konkurencja pomiędzy narodowymi rynkami kapitałowymi a międzynarodowymi rynkami
papierów wartościowych
Czy rynki kapitałowe i banki powinno się rozpatrywać w oderwaniu od siebie, czyli jako dwie stojące względem siebie w opozycji filozofie
działania?
O.E Williamson nie udziela jednoznacznej odpowiedzi na tak postawione pytanie. Według niego oczywistym jest fakt, że układ sił w
firmach jest całkiem inny niż na rynkach, a ich funkcjonowaniem rządzą różne mechanizmy
w miarę zachodzących zmian zarówno w podmiotach gospodarujących z jednej strony jak i na rynkach z drugiej, systemy finansowe
stają się względem siebie komplementarne
w jednej gospodarce narodowej mogą koegzystować oba modele systemu finansowego, których udział w rynku mierzony jest np.
udziałem aktywów banków w stosunku do PKB lub stosunkiem stopnia kapitalizacji giełd do PKB.
wzajemne konkurowanie między nimi zwykle doprowadza do obniżki kosztów transakcyjnych, (systemy finansowe działają bardziej
efektywnie), a to w ostateczności przysparza korzyści podmiotom w dużej mierze uzależnionym od danej formy finansowania
zewnętrznego
z doświadczeń najbardziej rozwiniętych gospodarek rynkowych świata wynika, że dzięki bardziej elastycznemu i innowacyjnemu
podejściu do finansowania projektów inwestycyjnych, następuje wzrost poziomu gospodarczego
rosnące dochody per capita mobilizują systemy finansowe do ewoluowania w kierunku systemu zorientowanego rynkowo
gromadzone nadwyżki finansowe przez różne podmioty poszukiwać będą ujścia w kierunku bardziej efektywnych rozwiązań
3
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)