Modele rynkowego systemu finansowego - wykład

Nasza ocena:

3
Pobrań: 1015
Wyświetleń: 5138
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Modele rynkowego systemu finansowego - wykład - strona 1 Modele rynkowego systemu finansowego - wykład - strona 2 Modele rynkowego systemu finansowego - wykład - strona 3

Fragment notatki:

Dr. Iwona Maciejczyk
Usługi banków inwestycyjnych i komercyjnych
Wykład III – Modele rynkowego systemu finansowego
Modele rynkowego systemu finansowego
1. Model zorientowany bankowo:




dominującym mobilizatorem oszczędności od deponentów i ich dystrybucji są banki
banki mogą być zarówno udziałowcami firm jak i instytucjami nadzorującymi działalność firm
stopień wpływu banków na działalność podmiotów gospodarczych w tym systemie zależy m.in. od struktur i zasad nadzoru nad
przedsiębiorstwami w danym państwie
system ten, oprócz kontynentu europejskiego (głównie w Niemczech, Szwajcarii, Francji i państwach skandynawskich) występuje w
Japonii a jego nasilenie jest różne w poszczególnych gospodarkach
Cechy charakterystyczne modelu:

Instytucje finansowe:
 dominują banki uniwersalne w pozyskiwaniu i alokacji kapitału
 mniejsze znaczenie mają fundusze emerytalne oraz inni inwestorzy instytucjonalni
 występują silne związki między bankami komercyjnymi a podmiotami gospodarczymi
 giełda papierów wartościowych odgrywa relatywnie małą rolę w finansowaniu rozwoju firm
 dominuje uniwersalizm w realizacji operacji bankowych
 dominuje kredyt bankowy w strukturze finansowej firm
 przeważają depozyty bankowe jako przeważająca forma inwestycji finansowych gospodarstw domowych
 znaczenie instrumentów rynku kapitałowego odgrywa małą rolę (za wyjątkiem obligacji skarbowych)
 występuje mniejsza presja na tworzenie innowacji finansowych
 występuje stosunkowo mały udział podmiotów gospodarujących w formie spółek akcyjnych w ogólnej liczbie podmiotów na
danym rynku

Rynki finansowe:
 mniejsze znaczenie rynku kapitałowego, które przejawia się relatywnie niską kapitalizacją giełd papierów wartościowych w
stosunku do PKB
 występuje duże znaczenie banków komercyjnych jako pośredników finansowych w gospodarce

Regulacje prawne:
 zawieranie transakcji odbywa się głównie w oparciu o system prawa cywilnego
Zalety modelu zorientowanego bankowo:

banki komercyjne mają możliwość zdobywania informacji o przedsiębiorstwach oraz o zarządzających nimi kadrami menedżerskimi
alokując kapitał w optymalny sposób

banki nadzorują przy tym stosowanie reguł ładu korporacyjnego

banki świadczą usługi firmom z zakresu zarządzania ryzykiem

banki gromadzą kapitał wykorzystując ekonomię skali
Wady modelu zorientowanego bankowo:

mniejsza oferta produktów i usług finansowych banków, stosunkowo wolno wprowadzane innowacje finansowe lub ich brak

możliwość poniesienia strat z działalności inwestycyjnej może być przeniesiona na działalność komercyjną banków
Można stwierdzić, że:

system zorientowany bankowo według licznych badań, dominuje w krajach znajdujących się a niskim poziomie rozwoju gospodarczego
ze słabo rozwiniętą infrastrukturą instytucjonalną.

większą rolę w rozwoju gospodarczym odgrywają banki, które mobilizują oszczędności, dokonują ich alokacji oraz wywierają
skuteczniejszy wpływ na zarządzanie korporacjami.

w systemie zorientowanym na rynki kapitałowe – rynek i mechanizmy nim rządzące dokonuje alokacji kapitału i jego transformacji oraz
stymuluje rozwój innowacji i rozwój gospodarczy
2. Model zorientowany na rynki kapitałowe:


oparty jest na wykorzystaniu instrumentów rynku pieniężnego i kapitałowego, przy wysokim stopniu specjalizacji instytucji
finansowych oraz wysokim stopniu innowacyjności rynku i relatywnie mniejszej roli banków
w systemie opartym o funkcjonowanie rynku papierów wartościowych funkcje zarówno udziałowca przedsiębiorstwa jak i instytucji
nadzorującej nie mogą być w takim zakresie wypełniane przez jeden podmiot
1
Dr. Iwona Maciejczyk
Usługi banków inwestycyjnych i komercyjnych
Wykład III – Modele rynkowego systemu finansowego
Cechy charakterystyczne modelu:

Instytucje finansowe:
 przeważają banki inwestycyjne oraz inne instytucje specjalistyczne jako pośrednicy w przepływie kapitału
 duże znaczenie mają inwestorzy instytucjonalni
 luźne są stosunki instytucji finansowych z podmiotami gospodarczymi w długim okresie
 instrumenty i transakcje finansowe mają duży stopień innowacyjności
 papiery wartościowe zajmują stosunkowo duży udział w portfelach gospodarstw domowych
 instrumenty rynku kapitałowego stanowią wysoki udział w pasywach bilansu podmiotów gospodarczych
 występuje stosunkowo duży udział spółek akcyjnych w ilości podmiotów gospodarczych danej gospodarki

Rynki finansowe:
 giełdy papierów wartościowych mierzone ich kapitalizacją w stosunku do PKB stanowią podstawową formę pośrednictwa
finansowego

Regulacje prawne:
 stosowany jest precedensowy anglosaski system prawny
 zachodzące zmiany w zakresie regulacji prawnych następują bardzo szybko, które mogą być przyczyną zachwiania stabilności
rynków finansowych
Zalety modelu zorientowanego na rynki kapitałowe:

zróżnicowany pakiet instrumentów finansowych, innowacje produktowe

występowanie specjalistycznych firm, które zajmują się analizą oraz dostarczaniem informacji całemu rynkowi

podmioty gospodarcze mogą otrzymać wyższe kwoty kapitału w stosunku do kredytu bankowego

rynek kapitałowy wymusza stosowanie zasad ładu korporacyjnego w spółkach

zarządzanie ryzykiem odbywa się na rynku poprzez wykorzystanie głównie pochodnych instrumentów finansowych

alokacja kapitału odbywa się przy założeniu pewnego stopnia efektywności rynków poprzez mechanizmy rynkowe

specjalistyczna kadra w wyspecjalizowanych instytucjach finansowych
Wady modelu zorientowanego na rynki kapitałowe:

krótkookresowa perspektywa decyzyjna wymuszona przez logikę bezpośredniego rynku kapitałowego

kontrolowanie firm z nastawieniem instytucji na okresy krótkie
3. Konwergencja jako skutek wzajemnych relacji zachodzących między systemami:


systemy finansowe w poszczególnych krajach zawierają zarówno cechy charakterystyczne dla modelu bankowego, jak i modelu
anglosaskiego. Oznacza to, że pomiędzy dwoma klasycznymi modelami dochodzi do zacierania różnic, tak wyraźnych do lat 90. ub.
wieku.
Nie oznacza to, że nastąpi unifikacja rozwiązań, w wyniku której wykształci się jeden optymalny model systemu finansowego dla
różnych poziomów rozwoju gospodarek
Podstawowe cechy dwóch modeli na początku XXIw:

konwergencja między dwoma systemami

model europejski będzie musiał się zmienić. Przede wszystkim presja na banki, aby osiągały lepsze wyniki, może oznaczać koniec
wygodnego układu wzajemnie powiązanych i strategicznych pakietów udziałowych

rosnąca internacjonalizacja rynków akcji (coraz większa rola inwestorów międzynarodowych)

w wyniku dokonującej się ewolucji modeli nadal będą istniały różnice pomiędzy nimi

kultura, zwyczaje, tradycja prowadzenia działalności oraz lokowania kapitału determinować będą siłę przenikania wzajemnych
rozwiązań

w krajach, w których skłonność inwestorów do podejmowanego ryzyka jest niska, kierunek ich wolnych środków finansowych nie
będzie zmierzał ku rynkom papierów wartościowych a raczej rozwiązaniom bliższym systemowi zorientowanemu bankowo

rola polityki gospodarczej w kształtowaniu systemu finansowego powinna sprowadzać się do wspierania budowy odpowiedniej
infrastruktury systemu finansowego
Teoretyczny zarys optymalnego modelu:

Proces zmian o charakterze instytucjonalnym czy strategicznym nie wynika tylko z nowych funkcji, jakie banki mają do wypełniania, ale
także z nowych rozwiązań w zakresie świadczenia usług uwzględniających nowe regulacje oraz zmiany technologiczne.

Ze względu na to, iż ten proces ciągle trwa należałoby raczej ogniskować swoją uwagę nie wokół funkcji systemu finansowego a wokół
instytucji, które powinny efektywnie wypełniać funkcje systemu finansowego.
2
Dr. Iwona Maciejczyk
Usługi banków inwestycyjnych i komercyjnych
Wykład III – Modele rynkowego systemu finansowego
Rosnąca rola rynków kapitałowych:

wpływa motywująco na innych uczestników systemu finansowego

chodzi tu zarówno o wzrost konkurencji pomiędzy rynkami finansowymi i instytucjami finansowymi, jak i o wzrost rywalizacji wewnątrz
każdego z dwóch wymienionych segmentów,
 np. wśród banków oszczędnościowych czy uniwersalnych w zakresie wzrostu atrakcyjności ich ofert skierowanych do
podmiotów, które zgłaszają nadwyżki swoich środków finansowych
 inny przykład stanowić może konkurencja pomiędzy narodowymi rynkami kapitałowymi a międzynarodowymi rynkami
papierów wartościowych
Czy rynki kapitałowe i banki powinno się rozpatrywać w oderwaniu od siebie, czyli jako dwie stojące względem siebie w opozycji filozofie
działania?







O.E Williamson nie udziela jednoznacznej odpowiedzi na tak postawione pytanie. Według niego oczywistym jest fakt, że układ sił w
firmach jest całkiem inny niż na rynkach, a ich funkcjonowaniem rządzą różne mechanizmy
w miarę zachodzących zmian zarówno w podmiotach gospodarujących z jednej strony jak i na rynkach z drugiej, systemy finansowe
stają się względem siebie komplementarne
w jednej gospodarce narodowej mogą koegzystować oba modele systemu finansowego, których udział w rynku mierzony jest np.
udziałem aktywów banków w stosunku do PKB lub stosunkiem stopnia kapitalizacji giełd do PKB.
wzajemne konkurowanie między nimi zwykle doprowadza do obniżki kosztów transakcyjnych, (systemy finansowe działają bardziej
efektywnie), a to w ostateczności przysparza korzyści podmiotom w dużej mierze uzależnionym od danej formy finansowania
zewnętrznego
z doświadczeń najbardziej rozwiniętych gospodarek rynkowych świata wynika, że dzięki bardziej elastycznemu i innowacyjnemu
podejściu do finansowania projektów inwestycyjnych, następuje wzrost poziomu gospodarczego
rosnące dochody per capita mobilizują systemy finansowe do ewoluowania w kierunku systemu zorientowanego rynkowo
gromadzone nadwyżki finansowe przez różne podmioty poszukiwać będą ujścia w kierunku bardziej efektywnych rozwiązań
3
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz