To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Model biogeografii wysp.
Model Macarthur i Wilsona z 1995 roku - mechanizm zrównoważenia liczby gatunków w zespole (tzw. model biogeografii wysp) - tempo kolonizacji wyspy przez kolejne gatunki jest odwrotnie proporcjonalne do liczby gatunków już obecnych. Jest tak dlatego, że pula przebywających gatunków jest skończona. W miarę przybywania gatunków staje się coraz mniej prawdopodobne, że kolejny przybysz nie będzie jeszcze obecny na wyspie. Gatunki obce na wyspie jednak mogą wymierać, a liczba występujących gatunków jest tym większa im więcej gatunków jest na wyspie. Przy pewnej liczbie gatunków tempo imigracji i tempo ekstynkcji równoważą się.
Im wyspa większa, tym więcej osobników poszczególnych gatunków będzie się mogło na niej utrzymać, a zatem - tym mniejsze prawdopodobieństwo wymarcia całych gatunków. Wyspy większe, przy tym samym oddaleniu od lądu - powinny utrzymywać więcej gatunków.
Gatunki inwazyjne:
zostały przypadkowo wprowadzone do nowych siedlisk przez człowieka (gatunki obce);
zostały specjalnie wprowadzone do nowych siedlisk przez człowieka do celów komercyjnych;
zostały specjalnie wprowadzone przez człowieka do nowych siedlisk w celu kontrolowania innych gatunków;
znacznie rozszerzyły swój zasięg występowania w związku ze zmianą klimatu lub działalnością człowieka (drogi, tunele itp.).
Zagrożenia wynikające z inwazji obcych gatunków:
na ogół za zanikanie gatunków odpowiedzialna jest działalność człowieka powodująca niszczenie środowisk, czy też nadmierne eksploatowanie zasobów przyrodniczych. Jednak w niektórych przypadkach przyczyna leży gdzie indziej. Spośród 972 gatunkw roślin i zwierząt z Listy Gatunków Zagrożonych USA (1996) istnienie około 400 było zagrożone p powodu inwazji gatunków obcych.
homogenizacja - upodabnianie się fauny i flory różnych regionów, utrata ich swoistości.
Czy tylko zagrożenia wynikają z introdukcji obcych gatunków? Rośliny uprawne to też skutek celowej introdukcji obcych gatunków.
Przykłady:
stonka ziemniaczana - pierwsze pojawiły się w Europie w 1877 roku. Po raz pierwszy zauważona w Polsce w 1960 roku;
brudnica nieparka - szkodnik drzew na całej półkuli północnej; pierwszy raz zauważona w Ameryce w 1868 roku; może pojawiać się na 650 gatunkach drzew;
komar tygrysi - w USA po raz pierwszy w 1983 roku; przyczynił się do jego ekspansji handel używanymi oponami, w nich zbierała się woda a tam się rozwijały larwy; może przetrwać okresy chłodu;
okoń nilowy - introdukcja do jeziora Wiktorii; okonia wprowadzono w latach 50-tych XX wieku w celu hodowlanym;
hiacynt wodny - z powodu szybkości rozmnażania i zarastania powierzchni wodnych roślina jest bardzo szkodliwa dla hodowli ryb (utrudnia dopływ wody); wypiera rodzime gatunki roślin, a nawet powoduje utrudnienie w żegludze. Stwarza dogodne warunki do namnażania się moskitów. Z tych wszystkich powodów znana jest pod nazwą „zarazy wodnej”. W niektórych krajach wprowadzono zakaz wprowadzania jej do wód powierzchniowych (np. Wielka Brytania, Teksas w USA). Ponieważ jest to roślina bardzo odporna na zanieczyszczenia wód - mogą być wprowadzane do brudnych rzek oraz zbiorników wodnych będących odbiornikami ścieków.
(…)
… rok); pochodzi z Azji, ale do nas dotarły z Europy zachodniej; likwiduje nasze biedronki;
babka bycza - w okresie plejstoceńskim Morze Kaspijskie przeżywało częste regresje i transgresje oraz wahania…
rak sygnałowy - jeden z gatunków raków pochodzących z Ameryki Północnej, a obecnie występuje w Europie, w tym w Polsce; sprowadzony w latach 60-tych XX wieku do Szwecji; powód introdukcji - odporność…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)