Mocne i słabe strony Polakw

Nasza ocena:

3
Pobrań: 70
Wyświetleń: 2163
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Mocne i słabe strony Polakw - strona 1 Mocne i słabe strony Polakw - strona 2

Fragment notatki:

Mocne i słabe strony Polaków. Literatura do tematu: Polityka nr 45 z dnia 08.11.2003 „Mocne i słabe strony Polaków”
Barman Z. „Życie na przemian” WL, Kraków 2004
Szczepański Jan „Rozważania o Rzeczypospolitej” Wydawnictwo PIF, Warszawa 1971
Bocheński A. Rzecz o psychice narodu polskiego” Wydawnictwo PIF 1972
Juliusz Słowacki: - Polak prawdziwy, kiedy się upije
- wspomni ojczyznę i płaczem zawyje
- potem jak ludzie w zmysłach nieprzytomni
- śmieje się głośno, gdy o niej zapomni
Bursa Andrzej 1950: - dziękuję Ci Panie Boże, że nie uczyniłeś mnie ślepym ani kulawym, ale dlaczego uczyniłeś mnie Polakiem
św. Augustyn: - słońce wschodzi nad złymi jak i dobrymi, a deszcz zrasza sprawiedliwych i niesprawiedliwych
Wg św. Augustyna państwo boże to ogół aniołów oraz ludzi modlących się przeznaczonych do zbawienia. To świątobliwe zgromadzenie pobożnych pod przewodnictwem Kościoła. W państwie bożym wszyscy sobie wzajemnie pomagają.
Państwo ziemskie to ogół aniołów i ludzi przeznaczonych na potępienie. To plemię kainowe, które w sobie, a nie w Bogu chwały szuka. W państwie ziemskim wszyscy się wzajemnie nienawidzą.
Księgi Hioba: „Nago wyszedłem z żywota matki mojej i nago do ziemi wrócę.” „Pan dał, Pan wziął.” „Jak się Panu podobało, tak się stało.”
„Niech Imię Pańskie będzie błogosławione.”
Cyprian Kamil Norwid (1821 - 1883): - oto jest społeczność polska
- społeczność narodu, który nie zaprzecza, iż o tyle jako patriotyzm wielki jest, o ile jako społeczeństwa jest żaden. Jesteśmy żadnym społeczeństwem. Jesteśmy wielkim sztandarem narodu. Polska jest ostatnie na globie społeczeństwo, a pierwszy na planecie naród. Polak jest olbrzym, a człowiek w Polaku jest kanał. Jesteśmy karykatury, jesteśmy tragiczna nicość i śmiech olbrzymi.
„Słońce nad Polakiem wstawa, ale zasłania swe oczy nad człowiekiem.” A. Mickiewicz - Dziady scena 8 Salon warszawski
Patrzcie, cóż my tu poczniem, patrzcie przyjaciele, otóż to jacy to stoją na narodu czele.
Wysocki: - powiedz raczej: na Wierchu. Nasz naród jak lawa z wierzchu zimna i twarda, sucha i plugawa, lecz wewnętrznego ognia sto lat nie wyziębi. Plwajmy na tę skorupę i zstąpmy do głębi.
Juliusz Słowacki: - Szli krzycząc: Polska! Polska! Wtem jednego razu chcąc krzyczeć zapomnieli na ustach wyrazu. Pewni jednak, że Pan Bóg do Synów się przyzna. Szli dalej krzycząc: Boże! Ojczyzna! Ojczyzna! Wtem Bóg z Mojżeszowego pokazał się krzaka. Spojrzał na te krzyczące: ale jaka?!


(…)

…?!
Ossowski Stanisław:
Pracownik naukowy: to taki człowiek, do którego zawodowych obowiązków należy brak posłuszeństwa w myśleniu. Na tym polega jego służba społeczna, aby pełniąc swoje narodowe czynności nie był w myśleniu posłuszny. Ani synodowi, ani komitetowi, ani ministerstwu, ani cesarzowi, ani Panu Bogu. Jeżeli jest posłuszny (konformista), jeżeli swoje poglądy zmienia na rozkaz, sprzeniewierza się swoim obowiązkom, tak jak sprzeniewierza się inżynier, który dla świętego spokoju, albo dla zysku, albo przez lenistwo, albo przez małoduszność zastępuje drzewem granit.
Jan Szczepański:
„Rozważania o życiu Polaków”
Pracującą ludność polską możemy podzielić na trzy kategorie:
Kategoria ludzi przyczyniających się do szybkiego rozwoju gospodarki i kultury, ludzi popychających Polskę naprzód i w górę…
… wzajemnie się oceniającym. Jeżeli komuś się wiedzie dobrze, to za pomocą układów, a nie ciężkiej i solidnej pracy.
Skrzydlatość: od wieków trudno nas włączyć w sztywne procedury, zawsze uwierają nasze, ale skrzydła. Polaków charakteryzują zamiłowanie wolności, dzielność, fantazja, rodzinność, przyjacielskość, ale także liberum veto, wolna elekcja.
Pogarda: wygrani gardzą przegranymi jako nieudacznikami…
… i chuliganów, których stosunkowo łatwo można policzyć, wszystkich oszustów, niebieskich ptaków, którzy żyją cudzą pracą („urodzeni w niedzielę”). Należą tu: urzędnicy działający powoli, niedbale, opieszale, załatwiający sprawy w sposób drażniący ludność i budzący niechęć i nienawiść do państwa. Należą tu uczniowie i studenci nie uczący się, powtarzający klasy, stanowiący balast systemu oświatowego, działacze…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz