To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Model Stiglera, cechy oligopolu
W modelu zakłada się, że współzależność między oligopolistami polega na tym, że jedno z przedsiębiorstw oligopolu podnosi cenę na swoje dobro, pozostali przedsiębiorcy nie podnoszą cen lub zwiększają w mniejszym stopniu w nadziei przyciągnięcia dodatkowych klientów.
Oligopol - forma struktury rynkowej, różna od doskonałej konkurencji, gdzie występuje znaczna liczba małych konkurentów, oraz od czystego monopolu, gdzie istnieje tylko jedna potężna firma; dominująca forma w krajach rozwiniętych; sytuacja na rynku, w której występuje tylko kilku dużych producentów danego dobra czy też dostawców usługi. Charakterystyczną cechą dla oligopolu jest brak konkurencji cenowej między uczestnikami takiego rynku. Rywalizacja przedsiębiorstw odbywa się na innych płaszczyznach (jakość, reklama, usługi dodatkowe itp.). Zachowania uczestników oligopolu próbuje się tłumaczyć przy użyciu teorii gier. Istnieją tutaj duże bariery wejścia i wyjścia. Oligopol jest formą konkurencji niedoskonałej, charakteryzuje się najwyższym stopniem monopolizacji.
Efekty skali, rodzaje
Efekty skali są związane z reakcją produkcji w długim okresie na zmiany rozmiaru firmy
-produkcja może rosnąć szybciej niż rosną nakłady
-produkcja i nakłady rosną w tym samym tempie
-produkcja może rosnąć wolniej niż nakłady Rosnące efekty skali - proporcjonalna zmiana wszystkich czynników powoduje bardziej niż proporcjonalną zmianę produkcji
Stałe efekty skali - jeżeli wszystkie czynniki zmieniają się proporcjonalnie wówczas produkcja zmienia się w takiej samej proporcji
Malejące efekty skali - jeżeli wszystkie czynniki zmieniają się proporcjonalnie wtedy produkcja zmienia się mniej niż proporcjonalnie
Dobra normalne i pośrednie
Dobra normalne to w ekonomii wszystkie dobra, na które popyt rośnie pod wpływem wzrostu dochodów nabywców.
Dobra podrzędne to w ekonomii wszystkie dobra, na które popyt rośnie pod wpływe spadku dochodów nabywców. Zaś jeśli dochód nabywców rośnie (ceteris paribus), wówczas popyt spada. Są to zatem zwykle dobra gorsze jakościowo, tańsze substytuty.
Elastyczność cenowa popytu (definicja)
stosunek względnej zmiany ilości pożądanego dobra, do względnej zmiany jego ceny, wyrażony współczynnikiem cenowej elastyczności popytu
Prawo malejącej użyteczności krańcowej
Prawo malejącej użyteczności krańcowej - prawo ekonomiczne, w myśl którego korzyść krańcowa każdej kolejnej konsumowanej jednostki dobra jest mniejsza od korzyści krańcowej poprzedniej jednostki dobra. Tym samym konsument zwiększając konsumpcję o kolejne jednostki powoduje zwiększenie odnoszonych korzyści, ale przyrost tych korzyści z każdą jednostką dobra jest coraz mniejszy.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)