To tylko jedna z 71 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Izolacja i identyfikacja
drobnoustrojów
Wykład 11 i 12
Izolacja drobnoustrojów dla
celów taksonomicznych
Sposób postępowania mający na celu
wyodrębnienie z danego środowiska
drobnoustroju o wymaganych
cechach i uzyskanie w warunkach
laboratorium mikrobiologicznego
„czystej kultury” będącej efektem
wielokrotnych podziałów jednej
komórki (np. komórki wegetatywnej
lub endospory bakterii, spory
promieniowca, zarodnika grzybów).
1
Identyfikacja drobnoustrojów
Wymaga określenia szeregu cech
charakterystycznych i wymaganych
dla danej grupy drobnoustrojów,
które pozwolą na zaliczenie
wyizolowanego drobnoustroju do już
istniejącej lub nowej jednostki
systematycznej, którą należy dopiero
utworzyć.
Identyfikacja drobnoustrojów
Polega na określeniu
przynależności badanego
(wyizolowanego) organizmu do
odpowiedniej jednostki
taksonomicznej, najczęściej do
gatunku.
gatunku.
2
Taksonomia
Taksonomia
Nauka o zasadach klasyfikacji
gatunków zwierzęcych,
roślinnych, a także
drobnoustrojów,
jak również sztuka ich
opisywania i tworzenia
jednostek systematycznych,
tzw. taksonów.
Słowa greckie: „táksis” –
układ, porządek
„nómos” - prawo
Klasyfikacja
Zajmuje się
nazewnictwem
taksonów, tj. rodzin,
rodzajów, gatunków,
szczepów.
Nomenklatura
Identyfikacja
Porządkuje organizmy
w grupy, tzw. taksony.
Gatunek – dwie definicje:
Populacja drobnoustrojów
wykazujących wysoki stopień
podobieństwa w ściśle określonym
zakresie cech, a różniących się od
innych gatunków tego samego
rodzaju.
2. Wiele szczepów podobnych w ściśle
określonym zakresie cech.
1.
3
Identyfikacja taksonomiczna
bakterii,
bakterii, drożdży
Gatunek – grupa szczepów różniących
się zawartością G+C w całym genomowym
DNA nie więcej niż o 3% molowe.
molowe.
nG + nC
% G+C =
x 100%
nA + nT + nC + nG
W obrębie rodzaju różnice w % molowym
rodzaju
molowym
G+C w genomowym DNA nie mogą
przekroczyć 10%.
10%.
Klasyfikacja bakterii
Bazuje na cechach:
morfologicznych,
fizjologicznych,
biochemicznych,
genetycznych
4
Cechy umożliwiające identyfikację bakterii:
morfologia komórek i kolonii,
skład chemiczny ściany komórkowej (barwienie metodą Grama)
obecność inkluzji komórkowych oraz substancji zapasowych,
sposób odżywiania,
źródła C, N, S,
skład jakościowy i ilościowy produktów fermentacji,
wymagania tlenowe,
zakres temperatury i pH dla wzrostu,
wrażliwość na antybiotyki,
patogenność,
zależności symbiotyczne z innymi organizmami,
środowisko występowania,
obecność określonych antygenów – charakterystyka
immunologiczna
sekwencja DNA genomowego
Krążki z antybiotykami
Strefa zahamowania
wzrostu bakterii
5
Antybiogram dla bakterii Proteus mirabilis
Cechy umożliwiające
identyfikację promieniowców:
Badania morfologiczne,
Badania fizjologiczne,
w tym sposób rozmnażania,
Określenie zdolności produkcji
egzoegzo- lub endopigmentów
Analizy biochemiczne
Określenie zdolności
wytwarzania antybiotyków,
Określenie struktury ściany
komórkowej
Określenie homologii DNA-DNA
DNA-
6
Identyfikacja drożdży
Rozpatruje się :
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)