Mielinizacja włókien nerwowych - omówienie, sem I-IV

Mielinizacja włókien nerwowych
Aksony włókien rdzennych otoczone są osłonką, w której wyróżnić można dwie części - wewnętrzną grubszą osłonkę mielinową, oraz zewnętrzną cieńszą neurolemę. W obrębie osłonki mielinowej występują przewężenia, tzw. cieśnie węzła. W tych miejscach akson jest otoczony cienką wypustką lemmocytu. Na przekroju podłużym włókna można zauważyć w obrębie segmentów (pomiędzy cieśniami) osłonki mielinowej skośne szczeliny - wcięcia mieliny. Osłonka mielinowa włókien nerwowych obwodowych jest wytworem lemmocytów, natomiast na obszarze OUN jest wytworem oligodendrogleju. W procesie mielinizacji (tworzenia osłonkie mielinowej) włókno nerwowe zagłębia się w komórkę lemmocytu, którego błona zamyka się nad nim tworząc podwójną blaszkę - mezakson. W kolejnym etapie lemmocyt zaczyna obracać się wokół aksonu, przez co mezakson stopniowo nawija się w postaci spirali na włókno nerwowe. W ten sposób osłonka mielinowa jest spiralą ściśle przylegających do siebie blaszek błony lemmocytu. Spirala ta spycha na obwód włókna nerwowego cytoplazmę lemmocytu wraz z jądrem.
... zobacz całą notatkę