Międzynarodowe struktury konserwatywne (międzynarodówka demokratyczna)
Najważniejszym organem IDU (Międzynarodowa Unia Demokratyczna) jest Konferencja Liderów Partyjnych, w skład, której wchodzą przewodniczący partii członkowskich. Konferencja odbywa się, co trzy, cztery lata. Dotychczas odbyło się siedem konferencji, które odbywały się przemiennie, raz w Europie, następnym razem poza Europą. Konferencja tworzy programy, określa zadania, wytycza szeroki zakres działalności IDU, który jest konkretyzowany przez Komitet Wykonawczy obradujący pomiędzy Konferencjami. Decyzje są podejmowane jednogłośnie, poza decyzjami proceduralnymi podejmowanymi 2/3 głosów wszystkich członków obecnych i głosujących.
W skład Komitetu wchodzą przewodniczący i wiceprzewodniczący, sekretarze wykonawczy IDU oraz pozostałych Unii regionalnych: EDU, APDU, CDU, ADU, DUA i skarbnik. W obradach komitetu mogą wziąć udział przedstawi ciele partii członkowskich. Jego zadaniem jest przygotowanie wszelkich odbywających się z ramienia IDU konferencji, przyjęcia budżetu na okres jednego roku, obsadzenie stanowisk tzw. wakatów, nadzorowanie i kontrolowanie działalności sekretarza wykonawczego. W celu usprawnienia pracy przewodniczącego mogą być ustanowione przez Konferencje komisje stałe.
Przewodniczący jest wybierany przez Konferencję Liderów Partyjnych. Powinien on pełnić obowiązki przewodniczącego Unii Regionalnej. Konferencja dokonuje ponadto wyboru: wiceprzewodniczących (obecnie 9, w tym 2 z Europy) oraz przewodniczących pomocniczych (obecnie 3, wszyscy z Europy)
Sekretarz wykonawczy jest wybierany przez konferencję i jest odpowiedzialny za działalność Sekretariatu IDU. Natomiast skarbnik przygotowuje budżet. Wpływy pochodzą od partii członkowskich, które opłacają składki.
Struktura IDU nie odbiega od struktur innych międzynarodówek ruchów politycznych. Różnice występują jedynie w nazewnictwie pewnych organów.
Podczas pierwszej Konferencji Liderów Partyjnych tzw. założycielskie w Londynie w 1983 r. podpisano Deklarację Zasad. Zawarto w niej idee i wartości, którymi IDU miała się kierować w swojej działalności. Dokument ten odwołuje się do podpisanej w 1978 r. Deklaracji Zasad EDU.
Obecnie w skład IDU wchodzi 35 partii z całego świata. Dominują w organizacji partie europejskie (16), a następnie z Ameryki Północnej i Południowej (10) oraz Azji (5). Afryka , Australia i Oceania są reprezentowane po dwie partie. Ponieważ struktura IDU jest rozbudowana, to we wszystkich Uniach łącznie znajdują się 84 partie. Nie jest to liczba zgodna z liczbą członków, gdyż jedna partia może być członkiem regionalnym i członkiem IDU.
Powołanie IDU miało być wyrazem konsolidacji sił neokonserwatywnych w skali światowej. Należy pamiętać, że obecnie w skład IDU oprócz partii konserwatywnych, Także chrześcijańsko- demokratyczne i liberalne. Oznacza to, że IDU jest najbardziej zróżnicowana pod względem składu w stosunku do innych znaczących międzynarodówek.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)