Fenomen „kolorowych rewolucji”: Gruzja, Ukraina, Kirgizja
Rewolucja róż (Gruzja) - masowe demonstracje, które doprowadziły w listopadzie 2003 do ustąpienia Eduarda Szewardnadze ze stanowiska głowy państwa oraz zapoczątkowały reformy systemu politycznego i gospodarczego Gruzji.
Protesty zapoczątkowało ogłoszenie wyników wyborów parlamentarnych przeprowadzonych w listopadzie 2003, które uznały zwycięstwo partii rządzących, pomimo stwierdzonych naruszeń procedur wyborczych i przewagi strony opozycji. Były one również reakcją na narastanie negatywnych zjawisk społeczno-ekonomicznych, powodujących znaczące osłabienie pozycji kraju, który stanowił jedną z najbardziej rozwiniętych ekonomicznie republik radzieckich. W proteście przeciwko sfałszowaniu wyborów zwolennicy opozycji demonstrowali na ulicach Tibilisi, a do gmachu parlamentu wkroczyły tysiące nie uzbrojonych Gruzinów z różami w dłoniach, domagając się ustąpienia prezydenta i przeprowadzenia reform. Szewardnadze odpowiedział wprowadzeniem stanu wyjątkowego, jednak ostatecznie zrezygnował ze stanowiska. Protestującym w Tibilisi przewodził Michaił Saakaszwili, który zwyciężył w zorganizowanych w styczniu 2004 wyborach prezydenckich
Pomarańczowa rewolucja (Ukraina) masowe protesty przeciwko fałszerstwom wyborczym, które doprowadziły do pokojowej zmiany obozu rządzącego i zapoczątkowały demokratyzację systemu politycznego Ukrainy
W listopadzie 2004 odbyła się druga tura wyborów prezydenckich, po której ogłoszono zwycięstwo Wiktora Janukowicza, kandydata obozu władzy, nad Wiktorem Juszczenką stojącym na czele opozycyjnej partii Nowa Ukraina.
Rewolucja tulipanów (Kirgistan) wydarzenia w Kirgistanie w marcu 2005 roku - bunt sił opozycyjnych, który doprowadził do odsunięcia od władzy autorytarnego prezydenta Askara Akajewa.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)