Zasady Układu GATT, liberalizujących handel międzynarodowy
Układ ten dotyczy handlu towarami między państwami sygnatariuszami
KNU - tzw., klauzula KNU, jest to Klauzula Najwyższego Uprzywilejowania, której państwa sygnatariusze zobowiązują się do wzajemnych ustępstw w zakresie handlu towarami w postaci obniżenia ceł. Grono państw sygnatariuszy powiększa się. GSP, Powszechny System Preferencji Celnych, ma charakter wyjątku, jednostronna zasada, oznacza jednostronne korzystne dla państw rozwijających się o słabszych gospodarkach ukształtowanie barier handlowych w ten sposób, że z większych preferencji korzystają towary z państw rozwijających się niż towary z państw wysoko rozwiniętych gospodarczo. Próba budowania równomiernego rynku wspólnego opartego na tych samych zasadach, filarach.
Cła, wyraża ta zasada, że wyłącznie cła mogą stanowić barierę w handlu międzynarodowym, nie mogą sygnatariusze nałożyć dodatkowych podatków np. I obecnie i dawniej cła stanowią podstawową barierę w handlu międzynarodowym. Podstawowa funkcja cła - funkcja fiskalna z biegiem lat ulega osłabieniu właśnie w wyniku regularnego obniżania stawek celnych.
Narodowe Traktowanie , wyraża maksymę, że żaden towar nie może być gorzej traktowany na rynku importera niż na rynku eksportera, ma być tak samo, równo traktowany. Zastosowanie reguły Narodowego Traktowania oznacza, że: Status celny towaru zmienia się np., z Chińskiego na Unijny, z nie wspólnotowego na wspólnotowy
Pochodzenie towaru nie zmienia się, tzn., że towar nie wspólnotowy pomimo spełnienia warunków (zapłata ceł i podatków) unijnych pozostaje towarem o pochodzeniu z kraju eksportera
Unia Celna a Strefa Wolnego Handlu
Strefa Wolnego Handlu oznacza takie ugrupowanie integracyjne tzn., grupę państw, która stosuje reguły liberalnego, pozbawionego barier handlu, obrotu gospodarczego który jest stosowany jeśli przesłanką jest porównywalny poziom rozwoju gospodarczego państw będących w tej strefie. Warunki sprzyjające: podobny region geograficzny, podobny poziom rozwoju gospodarczego.
Głębsza forma liberalizacji handlu międzynarodowego. Chodzi o większe zminimalizowanie stawek celnych. Strefy wolnego handlu: NAFTA (płn-amerykańska strefa wolnego handlu NAFTA), CEFTA (śr-europejska strefa wolnego handlu), EFTA (europejska strefa wolnego handlu, w której uczestniczy Szwajcaria, Norwegia, Islandia, Liechtenstein).
Unia Celna oznacza takie porozumienie między c/n 2 państwami, które skutkuje likwidacją ceł we wzajemnych relacjach handlowych i przyjęciem jednej, wspólnej taryfy celnej a także przeniesieniem autonomii w prowadzeniu polityki celnej z poziomu państw narodowych na poziom unijny. Innymi słowy, państwa będące w Unii Celnej nie prowadzą autonomicznej polityki celnej, taka politykę prowadzi właśnie Unia Celna za te państwa. Przykładem dzisiejszej Unii Celnej jest Unia Europejska obejmująca 28 państw. To oznacza, że Unia Celna (UE) stanowi jednolity obszar celny a to oznacza, że z punktu widzenia prawa celnego jest jakby jednym państwem. Interwencjonizm
Ingerencja w ekonomię, dokładniej w wolny rynek. Kierunek polityki ekonomicznej, który sprowadza się do zastosowania narzędzi makroekonomicznych do gospodarki wolnorynkowej (istotą tej gospodarki i fundamentem jest teoria Adama Smitha regulująca potrzeby). Działanie państwa o charakterze władczym. Przyczyny zastosowania interwencjonizmu: m.in. konflikty zbrojne.
Twórcą interwencjonizmu w rozumieniu nauki, która jest stosowana w sytuacjach wymagających prądu jest John Maynard Keynes, żył na przełomie XIX wieku. Jego twórczość to lata 30-te, czyli lata Wielkiego Kryzysu Gospodarczego, lata 30-te to początek nauki makroekonomii - działanie państwa, analiza wskaźników jako całości dla państwa. Keynes jest także autorem badań nad makroekonomią. Monetaryzm/Interwencjonizm
Monetaryzm z powodzeniem powinien być stosowany w okresie wzrostu gospodarczego, natomiast interwencjonizm znajduje swoje uzasadnienie do zastosowania w warunkach kryzysu finansowego czy też konfliktach zbrojnych. Jednakże interwencjonizm niesie za sobą zagrożenie, ponieważ działanie państwa oparte na procedurach wymaga czasu. Podjęcie działania przez państwo może okazać się zbyt czasochłonne i dlatego to jest tzw., aktywna polityka państwa w sensie interwencjonizmu. Interwencjonizmem jest także pasywna polityka państwa, polega na tym że państwo już wcześniej wypracowało mechanizmy, które zaczną działać w określonych warunkach np., w czasie kryzysu finansowego, gospodarczego, okresu spowolnienia, wzrostu bezrobocia.
Takie mechanizmy/narzędzie nazywane są automatycznymi stabilizatorami koniunktury. Interwencjonizmem będzie podjęcie działań o charakterze protekcjonistycznym.
Polityka handlowa, Układ GATT47 a następnie GATT94
Polityka handlowa
Polityka ta będzie mogła być stosowana w oparciu o protekcjonizm lub liberalizm. W obu przypadkach interwencjonizm będzie stosowany. Obecnie w drugiej dekadzie XXI w., dominuje polityka liberalna, szczególnie na sile liberalizm nabrał po II WŚ. Gospodarka w sensie globalnym
Kilkaset lat temu wymiana handlowa była mocno ograniczona do handlowania na lądzie, trwało to do XV/XVI w. Bezspornym okresem w rozwoju handlu był XIX wiek i rewolucja przemysłowa: Większe znaczenie, posiadanie nowych technologii, fabryki, wytwarzanie dóbr. Intensywny rozwój przemysłowy wiąże się z dużą podażą, dużej ilości wytwarzanych dóbr. XIX wiek to okres potrzeby wyjścia ze swoim dobrem na rynki innych państw, początek globalizacji czyli działania rynków ponad granicami państw. Prowadzi to wkrótce do ochrony własnego rynku od konkurencji zewnątrz. I WŚ burzy naturalny rozwój porządkowania, rozwoju i polityki państw. Po I WŚ, na przełomie XIX/XX wieku, w okresie międzywojennym obserwujemy liczne wojny celne między państwami, tendencje protekcjonistyczne są bardzo silne. II WŚ, a w zasadzie jej koniec daje pewien obraz jak może wyglądać gospodarka na świecie po II WŚ., kto będzie mocarstwem, jakie będą potrzeby surowcowe i gospodarcze, co może prowadzić do rozwoju gospodarczego na świecie a jakie zachowania mogą prowadzić do powrotu praktyk protekcjonistycznych. Do rozwoju gospodarczego będzie prowadziła wymiana dóbr w perspektywie międzynarodowej a więc w stronę liberalizmu gospodarczego a nie protekcjonizmu.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)