To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
M. RÓWNOWAGI GRANICZNEJ- W obliczeniach stateczności najczęściej wykorzystywane są metody równowagi granicznej. Opierają się one na założeniu *płaskiego stanu odkształcenia i naprężenia,* hipotezy wytrzymałościowej Coulomba-Mohra, *niezależności parametrów wytrzymałościowych ϕ i c od czasu, *występowania wzdłuż całej powierzchni poślizgu jednakowych przemieszczeń. Podstawowym ZAŁOŻENIA metod równowagi granicznej jest to, że zniszczenie zbocza następuje na skutek poślizgu bryły gruntu po określonej powierzchni zniszczenia. W chwili zniszczenia wytrzymałość na ścinanie gruntu jest całkowicie zmobilizowana wzdłuż całej powierzchni zniszczenia, a cała bryła i poszczególne jej części są w stanie równowagi statycznej. Wytrzymałość gruntu na ścinanie jest zwykle opisywana warunkiem zniszczenia Coulomba-Mohra: s=cu (w analizie w warunkach naprężeń całkowitych), s=c'+σ' tgφ' (W analizie w warunkach naprężeń efektywnych). Najczęściej stosowaną metodą równowagi granicznej jest metoda pasków, w której masyw potencjalnego osuwiska jest dzielony na pionowe paski lub kolumny w zależności od tego, czy sytuacja rozpatrywana jest na płaszczyźnie, czy w przestrzeni. W większości stosowanych metod, do obliczeń przyjmuje się płaski stan odkształceń, a grubość paska wynosi jeden metr. Założenie to sprawia, iż w praktyce rozpatrywana jest bryła o określonym kształcie na płaszczyźnie i o nieskończonej długości. W metodzie równowagi granicznej współczynnik stateczności jest definiowany jako współczynnik przy którym wytrzymałość gruntu wzdłuż powierzchni poślizgu zostanie zredukowana do wartości, przy której masa gruntu znajdzie się w stanie równowagi granicznej. Wartość współczynnika stateczności można uzyskać z trzech równań: *suma rzutów sil na kierunek pionowy równa się zero: Σ[Fv]i=0 *suma rzutów sił na kierunek poziomy równa się 0: Σ[ Fh]i=0 *suma momentów względem środka obrotu równa się 0: Σ[ Mo]i=0.
METODA SZWECKA- Metoda szwedzka jest najprostszą metodą pasków, umożliwiającą nawet obliczenia odręczne. Podstawowe założenie brzmi, ze wypadkowa Q sił działających na boki paska Zl i ZR wywołuje moment tylko dla danego paska. Ze względu na wewnętrzny charakter działania sił między paskowych ich moment względem dowolnego punktu musi być równy zero. Takie założenie powoduje, ze kierunek działania siły Q jest równoległy do podstawy rozpatrywanego paska. Zatem wartość siły normalnej P po zsumowaniu rzutów sil na kierunek normalny do podstawy paska będzie zależna jedynie od ciężaru paska: P=W cosα. Obliczenie zsumowanych dla całej bryły momentów sił względem środka obrotu doprowadza do wyznaczenia współczynnika stateczności Fm. ZAŁOŻENIA: Właściwości gruntu: c', φ', γ W podstawie paska: * całkowite naprężenie normalne σ
(…)
…, określając siły prostopadle i równoległe do podstawy każdego paska, sformułowali ogólne równania równowagi. Zależność pomiędzy między paskowy mi siłami stycznymi X a siłami normalnymi E została przyjęta w sposób następujący: X/E=λ⋅f(x). Gdzie f(x) jest funkcją rozkładu zmienności nachylenia kierunków sil międzypaskowych a λ jest współczynnikiem obliczeniowym. Wartości F i λ (przy założonej funkcji f(x)) spełniające warunki równowagi sił i równowagi momentów umożliwiają określenie współczynnika stateczności F=Ff=Fm. W obliczeniach mogą być wykorzystane różne postacie funkcji f(x). Wybór funkcji f(x) może być oparty na założeniach dotyczących rozkładu naprężeń normalnych na stykach pasków.
METODA JANBU DOKŁADNA- Podstawową różnicą pomiędzy metodą uproszczoną a dokładną jest uwzględnienie w tej ostatniej sił między paskowych różnych od zera, działających na pasek w określonym punkcie. METODA OGOLNA- Fredlund i Krahn opracowali ogólną metodę formułowania i rozwiązywania równań równowagi Sformułowania są bardzo podobne dla powierzchni cylindrycznych i niecylindrycznych, z tą różnicą, że dla powierzchni dowolnych przyjmowany Fm i Ff są uzyskiwane w wyniku oddzielnych analiz równowagi momentowi równowagi sil…
…. Przekroczenie nachylenia odpowiadającego wartości kąta jest mniejszy od wynikającego z podanych krzywych ze względu na małą głębokość bryły poślizgu w stosunku do kąta β. OBCIĄŻENIA -Zapory ziemne są budowlami piętrzącymi, których stateczność zachowana jest dzięki wytrzymałości gruntu na ścinanie, zależnej w znacznym stopniu od obciążenia działającego na powierzchnię, wzdłuż której może nastąpić przekroczenie…
… są zwykle pomijane.-Obciążenie wywołane filtrującą wodą przez korpus zapory i podłoża - Ciśnienie wody w porach - Bezpośrednie parcie wody na elementy uszczelniające w zaporze (wąskie ekrany i rdzenie). - Specjalne czynniki wpływające na zwiększenie obciążeń ciężarem gruntu i wodą, jak np.: trzęsienie ziemi, wstrząsy spowodowane eksplozją materiałów wybuchowych uwzględniane są w specjalnych przypadkach…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)