To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
METODY POBORU PRÓBEK POWIETRZA Do oceny stanu czystości powietrza atmosferycznego służą pomiary stężeń zanieczyszczeń. Pomiary takie wykonuje się w różnych odległościach od źródeł emisji a także w gazach opuszczających źródło . Klasyczny pomiar stężeń zanieczyszczeń składa się z trzech zasadniczych etapów: poboru próbki zanieczyszczeń, analizy ilościowej próbki, przeliczenia wyników analiz na wymagane jednostki. Od poprawnego wykonania każdego z tych etapów zależy dokładność końcowego wyniku pomiaru, a szczególnie ważny jest dokładny i reprezentatywny pobór. Ze znanych metod poboru zanieczyszczeń największe znaczenie mają dwie: aspiracyjna i izolacyjna . O zastosowaniu tych metod decyduje stopień zanieczyszczenia powietrza oraz metoda analizy, którą stosuje się do ilościowej oceny zanieczyszczeń. Metoda aspiracyjna Stosuje się ją w razie małego stężenia zanieczyszczeń w miejscach poboru. Zasadą tej metody jest przepuszczanie znanej objętości badanego powietrza przez odpowiednio dobrane ciekłe lub stałe substancje pochłaniające zwane sorbentami. Podczas poboru prób , oznaczana substancja łączy się z sorbentem w wyniku zjawisk fizycznych: rozpuszczanie, adsorpcja, absorpcja, chemisorpcja oraz reakcji chemicznych. Przy wyborze sorbentu należy pamiętać, że powinien on wykazywać odpowiednie powinowactwo do badanej substancji, spełniającej także warunek selektywności . Na dokładność poboru próbki zanieczyszczeń metodą aspiracyjną wpływają: szybkość przepływu powietrza przez sorbent, zjawisko aeracji (wtórne wymywanie zanieczyszczenia z roztworu strumieniem powietrza), ilość przepuszczonego powietrza. Gdy wiązanie oznaczanej substancji z sorbentem następuje w wyniku reakcji chemicznej , wydajność wydzielania zależy od szybkości tej reakcji. Szybkość ta decyduje o natężeniu przepływu powietrza przez sorbent. Jeśli pochłanianie następuje w wyniku rozpuszczania , wydajność procesu zależy od szybkości przechodzenia do roztworu składnika znajdującego się w fazie gazowej, która zależy od: szybkości własnej ruchu cząsteczki gazowej, napięcia powierzchniowego roztworu pochłaniającego, rozpuszczalności substancji w danym roztworze itd. Zwiększenie wydajności wydzielania substancji z powietrza uzyskuje się przez przedłużenie czasu reakcji i zwiększenie powierzchni kontaktu gazu z roztworem (zastosowanie związków powierzchniowo-czynnych, zmniejszenie szybkości przepływu powietrza, wydłużenie drogi gazu). Aby ograniczyć wpływ aeracji
(…)
… substancja występuje w powietrzu w postaci gazu
lub par, to pochłanianie jej w większości przypadków odbywa się w
sorbencie ciekłym. Jeżeli zaś jest ona w postaci ciekłego lub stałego
aerozolu (dym, mgła, obłok), to pobór prób odbywa się z zastosowaniem
sorbentu stałego lub ciekłego.
Jako sorbenty stałe stosuje się najczęściej: watę szklaną, wełnę
mineralną, węgiel aktywny, filtry bibułowe.
Sorbenty ciekłe…
… na szlif lub teflonowymi albo wężami gumowymi z
zaciskiem. Przed pobraniem próby należy w pipecie wytworzyć podciśnienie
wypompowując powietrze pompą próżniową. Taką pipetę przenosi się na
miejsce poboru prób, otwiera krany, a po wypełnieniu powietrzem zamyka i
zawartość pipety poddaje analizie
Innym sposobem wytwarzania podciśnienia w pipecie jest opróżnianie jej z
wody, którą wcześniej…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)