To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
. Metody i techniki badawcze stosowane przez naukę administracji:
Metoda badawcza - pewien świadomy sposób postępowania dla osiągnięcia zamierzonego celu
***opis metod i technik badawczych poniżej
33. Postępowanie badawcze - charakterystyka:
Etap I. Zbieranie materiałów:
dobór próby
metoda obserwacji migawkowych
Przeprowadzając postępowanie badawcze bierzemy pod uwagę 2 rozwiązania (właściwie dobieramy próbę, technikę przeprowadzania postępowania):
1.Technikę analizy konkretnych przypadków, w której bada się konkretnie, na podstawie dokumentów, danych urzędowych tylko wybrane i wyselekcjonowane sprawy. Następuje analiza czynności dokonywanych w toku sprawy. Wyciągane zostają wnioski, dokonana ocena działań, pracochłonności, a także eliminowanie niepotrzebnych czynności.
2.Technikę dodatkowej kopii, w której gromadzi się kopie pism związanych z określoną komórką w określonym czasie. Następuje analiza pracy komórki w różnych aspektach.
Warto korzystać z technik socjologicznych: obserwacji, wywiadu, ankiety, eksperymentu, pamiętników osób zatrudnionych w organach administracji publicznej lub osób korzystających z „usług” administracji, a także metody biograficznej.
Etap II. Analiza:
Polega na ocenie zebranego materiału, sprawdzeniu jego prawdopodobieństwa, klasyfikacji, itd. Etap prowadzony jest przy zastosowaniu:
metody statystycznej
metody historycznej
metody porównawczej
metody normatywnej
Elementem oceny mogą być normy prawne, moralne bądź techniczne, a także podstawy ustrojowe państwa oraz pewne założenia ideologiczne.
Etap III. Formułowanie twierdzeń:
Jest to efekt analizy zebranego materiału. Twierdzenia mogą mieć charakter wyłącznie opisowy lub też mogą wskazywać drogi i sposoby prowadzące do usunięcia stanów niepożądanych (charakter praktyczny bądź teoretyczny).
34. Problem rozdziału polityki i administracji (administracja a polityka):
Administracja jest aparatem wykonawczym decyzji politycznych; aparatem aktywnym, na którym spoczywa obowiązek inicjowania określonych decyzji administracyjnych (ze sfery polityki publicznej realizowane przez władze publiczne). Czynnik administracyjny powinien być czynnikiem stabilnym, w odróżnieniu do czynnika politycznego, który jest zmiennym. Istnieje potrzeba funkcjonalnego oddzielenia od siebie sfery rządzenia i sfery administracji wykonawczej (zarządzającej), a także aparatu obsługującego funkcje zarządzania politycznego (rządzenia) i aparatu obsługującego funkcje o charakterze administracyjnym (administracji wykonawczej).
Model szwedzki administracji - rozdział między ministerstwami a urzędami centralnymi (kolegiami);
(…)
… oraz skupianie się ich w pracy na legislatywie (projektach ustaw, aktach wykonawczych). Ministerstwa zajmują się sprawami politycznymi, a urzędy centralne wykonywaniem funkcji administracyjnych.
Model szwedzki próbowano wcielić w Polsce w latach 1992-2001, poprzez wydzielenie kompetencji i aparatu urzędów centralnych administracji. Przekształcenia dokonane przez rząd Leszka Millera w 2001r. to nic innego…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)