Metody analiz stateczności zboczy w stosowane w gruntach niespoistych-opracowanie

Metody analiz stateczności zboczy w stosowane w gruntach niespoistych.
Rozpatrujemy najprostszy przypadek zbocza z gruntu niespoistego.
Równowaga elementu zostanie zachowana, jeżeli ;
Wynika z tego, że równowaga zbocza będzie zachowana jeśli kat nachylenia zbocza będzie mniejszy lub równy kątowi tarcia wewnętrznego Ф (jest to zarazem kąt stoku naturalnego gruntu).
Wskaźnik pewności F można wyznaczyć ze stosunku wartości siły oporu na ścianie gruntu T do wartości działającej siły zsuwającej S na rozpatrywany element gruntu:
Warunek jest słuszny dla skarpy z gruntów nie spoistych ( c = 0, Ф = 0 ) i to bez ograniczenia wysokości skarp. Dla celów praktycznych przyjmuje się Fmin=Fdop= 1,1 - 1,3 zależnie od rodzaju (ważności) obiektu i dokładności rozpoznania właściwości mechanicznych gruntu.
Obliczanie stateczności z uwzględnieniem ciśnienia spływowego( to chyba jest ta Szwedzka metoda ale nie jestem pewien bo w książce nie było nic po szwedzku) :
W przypadku przepływu wody gruntowej , kąt nachylenia zbocza ulega znacznemu zmniejszeniu, gdyż do siły zsuwającej S' należy dochodzi siła ciśnienia spływowego S”.
Równowaga elementu A jest zachowana gdy ;
F - współczynnik stateczności skarpy W = Vγ' - ciężar elementu A
j - ciśnienie spływowe działające na element A
i - spadek hydrauliczny ( z rys. )
γw - ciężar właściwy wody
dla γ' ≈ γw ≈ 10 kN/m3 Stateczność skarpy zapewniona gdy F ≥ 1 (przyjmuje się F ≥ Fdop = 1,1 - 1,3 ).W warunkach równowagi granicznej przy βmax (F=1) z zalezności wynika, że tgβmax ≈ 0,5 tgФ.
Powyższe wzory sa prawdziwe dla skarp o nieograniczonej długości.
... zobacz całą notatkę