To tylko jedna z 5 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
METODA SOCJOMETRII W DIAGNOZIE PEDAGOGICZNEJ Socjometria jest to metoda badawcza, która została wprowadzona w 1934 roku przez J. L. MORENO do pomiaru stosunków sympatii (przyciągania) i antypatii (odpychania) w różnych grupach społecznych. Termin „Socjometria” funkcjonuje w psychologii i pedagogice w różnych znaczeniach. Niektórzy autorzy obejmują nim wszelkie sposoby pomiaru społecznego zachowania się ludzi, inni socjometrią określają tylko technikę badawczą wprowadzoną przez J. L. Moreno. Jedni uważają, że można mówić o metodzie socjometrycznej, inni że jest to technika gromadzenia danych o stosunkach interpersonalnych w grupie nieformalnej.
Cele metody socjometrycznej: Za pomocą badań socjometrycznych jesteśmy w stanie poznać struktury wzajemnych powiązań ze sobą poszczególnych uczniów, ich pozycję społeczną zajmowaną w nieformalnej strukturze klasy szkolnej, podgrupy istniejące w jej obrębie, przynależność uczniów do nich, zmiany w stosunkach międzyosobniczych i międzygrupowych, a także postawy wzajemne uczniów (przychylne, obojętne, nieżyczliwe). Zalety technik socjometrycznych: prosta w użyciu - nie trzeba dużych nakładów materialnych wszechstronność w użyciu - możemy badać dzieci, młodzież jak i dorosłych łatwość wnioskowania - w oparciu o wynik wiemy już dużo, nie jest trudne wyciąganie wniosków praktyczna przydatność - modyfikujemy swoje działanie
Zastosowanie (przeznaczenie) technik socjometrycznych: identyfikowania i selekcjonowania pewnych osób spełniających określone role w grupie społecznej (np. przywódców, typów specjalnych)
do klasyfikowania osób w różnych kategoriach (np. w kategoriach popularności, podział na tak zwane „gwiazdy”, „osoby izolowane” i przeciętne)
do badania struktury wewnętrznej grupy (ilość podgrup, ich skład osobowy, powiązania)
do zbierania danych pomocniczych służących do mierzenia takich czynników, jak wielkość wpływu jednostek na drugie, a nawet do badania spostrzegania i oceniania własnej roli i ról innych członków w grupie oraz badania innych przejawów świadomości społecznej
porównania sytuacji poszczególnych osób i podgrup istniejących w obrębie jakiejś większej grupy
dokonywania porównań pomiędzy różnymi grupami, podgrupami a nawet pojedynczymi osobami z różnych grup w tym samym czasie
określenia zmian zaszłych w przeciągu jakiegoś czasu tj. zmian w strukturze grupy, zmian w stosunkach międzyosobniczych oraz zmian w statusach socjometrycznych poszczególnych jednostek w obrębie danej grupy
Zasady konstruowania testów socjometrycznych: Problem skonstruowania testu socjometrycznego jako narzędzia badawczego sprowadza się w zasadzie do właściwego dobrania rodzaju kryteriów socjometrycznych i ilości kryteriów.
(…)
…, lecz nie prezentujące ściśle rodzaju interakcji. Kryterium szczegółowe sprowadza możliwość dokonania wyboru do bardzo szczegółowo określonej interakcji społecznej Kryteria silne i słabe. Kryterium silne odkrywa, ujawnia bardziej podstawowa i stał związki międzyosobnicze istniejące w grupie, podczas gdy słabe kryterium odbija tylko powierzchowne i nietrwałe aspekty struktury grupowej. Kryterium słabe…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)