To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
METODA OSADU CZYNNEGO Oczyszczanie ścieków metodą osadu czynnego polega na ich napowietrzeniu z charakterystycznym zespołem drobnoustrojów tzw. osadem czynnym oraz na oddzieleniu osadu od oczyszczanych ścieków w osadnikach wtórnych. Kłaczki osadu czynnego stanowią żelowatą masę w której żyją głównie bakterie i pierwotniaki. Wskutek znacznych własności sorpcyjnych osadu czynnego związki organiczne zawarte w ściekach ulegają sorpcji na powierzchni kłaczków a następnie zostają utleniane lub zużyte na biosyntezę nowych komórek. Efektywność oczyszczania zależy przede wszystkim od działalności fizjologicznej bakterii, których niezwykle duża liczba zgromadzona jest w małej objętości. Rola pierwotniaków polega głównie na regulowaniu ilości bakterii (przypomina to proces samooczyszczania). W celu zapewnienia jak najlepszego kontaktu pomiędzy ściekami a osadem czynnym konieczne jest utrzymywanie go w stanie zawieszenia w przepływających ściekach. Służy do tego mieszanie ścieków sprężonym powietrzem lub urządzeniami mechanicznymi. Chodzi tu także o dostarczenie tlenu, którego stężenie powinno być na poziomie 2 mg/l. Podwyższenie stężenia nie powoduje zwiększenia szybkości rozkładu zanieczyszczeń, zmniejsza natomiast sprawność napowietrzania (wynosi ona często 10% a wyjątkowo dochodzi do 30%). Stężenie tlenu w stanie nasycenia wynosi 10 g/m3, podczas kiedy całkowite BZT ścieków bytowych przekracza 500 g/m3 O2. Z porównania tych liczb wynika, że w celu oczyszczenia ścieków należałoby powtarzać kilkakrotnie napowietrzanie od zera do stanu nasycenia kilkadziesiąt razy. Odpowiednią, dużą szybkość utleniania zanieczyszczeń uzyskujemy w obecności zespołu drobnoustrojów. Zbiorniki, w których odbywa się napowietrzanie ścieków i mieszanie ich z osadem czynnym noszą nazwę komór napowietrzania . Stosowane jest w nich napowietrzanie powierzchniowe (urządzeniami mechanicznymi) lub sprężonym powietrzem. Do napowietrzania powierzchniowego służą: koła łopatkowe, mieszadła turbinowe, szczotki stalowe Kessenera, wirniki umieszczone w rurze powodujące zassanie ścieków do rury i wyrzucenie ich na zewnątrz (sposób Boltona). W komorach napowietrzanych sprężonym powietrzem powietrze doprowadzane jest za pomocą: płytek perforowanych zwanych filtrosami, dysz, rur perforowanych. Powietrze doprowadzane jest zwykle na dnie komór (3-4 m głębokości). Stosowany powszechnie ruszt „Inka” jest umieszczony na głębokości 0,8 m, co pozwala zastąpić sprężarki wentylatorami i obniżyć zużycie energii elektrycznej. W metodzie
(…)
… regulacji
intensywności napowietrzania i zawartości osadu w komorach.
Metoda osadu czynnego została opracowana do oczyszczania
ścieków miejskich, ale już w krótkim czasie zastosowano ją do
oczyszczania ścieków przemysłowych.
W wielu przypadkach drobnoustroje potrafią „zaaklimatyzować się”
nawet w obecności substancji toksycznych. Następuje przy tym albo
rozkład materiału toksycznego np. fenoli, amin…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)