To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Azot stanowi ok. . całej masy atmosfery – występuje w dolnej, 50-kilometrowej warstwie jako azot cząsteczkowy N2 – na wysokości 50-100 km jako azot atomowy N Na atomowy azot N w gornej atmosferze oddziałuje promieniowanie kosmiczne, ktore wytwarza nietrwały izotop 14C, zwany radiowęglem. W dolnej atmosferze izotop ten wchodzi w związku z tlenem, tworząc CO2, asymilowany następnie przez rośliny. Jedna molekuła CO2 zawierająca radiowęgiel przypada przeciętnie na 0,5*1012 molekuł zbudowanych z trwałego węgla 12C. Zasoby nietrwałego radiowęgla w materii organicznej stopniowo przekształcają się w azot, ktory powraca do atmosfery. Zawartość radiowęgla w osadach organicznych może być miarą czasu ich powstawania; pomiar udziału tego izotopu w martwej materii organicznej może być metodą datowania osadow. Cząsteczki azotu budującego dolną część atmosfery są dość obojętne; do rozerwania dwuatomowego azotu i uruchomienia wiązania atomow N potrzebna jest znaczna energia. Dostarczają jej m.in. wyładowania burzowe. Uwolnione atomy azotu wiążą się z tlenem, tworząc tlenki azotu, ktore z kolei reagują z wodą, wskutek czego powstają azotany i azotyny. Są one wypłukiwane przez deszcz z atmosfery i zasilają glebę, z ktorej są pobierane przez rośliny, wiążące azot w żywej materii. Masa azotu absorbowanego z atmosfery w ten sposob jest jednak niewielka, sięga zaledwie 1g/m2 rok. Możliwe jest rownież bezpośrednie wiązanie atmosferycznego azotu przez organizmy żywe w wodach i wilgotnej glebie. Szczątki tych organizmow stanowią naturalny nawoz, odgrywający m.in. rolę w podtrzymywaniu żyzności pol ryżowych. Podobną rolę spełniają związane z roślinami motylkowymi bakterie azotowe, tzw. brodawkowe. Azot, wiązany przez bakterie azotowe, żyjące w symbiozie z roślinami motylkowymi, przenika w postaci azotanow do ich tkanek i umożliwia – w dalszych procesach biochemicznych – syntezę białka w liściach. Uprawy koniczyny i lucerny wiążą w ten sposob do 40g azotu na 1m2 w ciągu roku. Do wzbogacenia gleby w azot przyczyniają się także biała akacja, olcha oraz inne żyjące w glebie bakterie azotowe (Azotobacter, Clostrinium). Rozkład martwej materii organicznej (mineralizacja) zachodzi z udziałem bakterii i grzybów, tzw. destruentów. Rozkład kończy się powstaniem amoniaku, który może ponownie wejść w cykl nitryfikacyjny: bakterie Nitrosomonas utleniają amoniak na azotyny, a bakterie Nitrobacter utleniają azotyny na azotany. Natomiast bakterie denitryfikacyjne rozkładają powstałe w procesie nitryfikacji azotany, powodując wydzielenie
(…)
…. Natomiast bakterie
denitryfikacyjne rozkładają powstałe w procesie nitryfikacji azotany, powodując wydzielenie
do atmosfery wolnego azotu cząsteczkowego.
Skutkiem redukcji azotynów i azotanów jest też powstawanie podtlenku azotu N2O, który
obok amoniaku staje się śladowym składnikiem atmosfery. Podtlenek azotu w znacznym
stopniu wpływa na powstawanie efektu cieplarnianego; jego „potencjał cieplarniany…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)