Metalurgia metali lekkich - opracowanie

Nasza ocena:

3
Pobrań: 63
Wyświetleń: 1414
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Metalurgia metali lekkich - opracowanie - strona 1 Metalurgia metali lekkich - opracowanie - strona 2 Metalurgia metali lekkich - opracowanie - strona 3

Fragment notatki:


1 WSTĘP Metalurgia  metali  lekkich  jest  gałęzią  nauki  poświęconą  zagadnieniu uzyskiwania z rud metali o małym ciężarze właściwym.  Do metali lekkich należą (ciężar właściwy w [g/cm3]): - glin Al. (2,7), magnez Mg (1,74), beryl Be (1;85), - metale ziem alkalicznych - wapń Ca (1,55), stront (2,6), bar Ba (3,6) - metale alkaliczne - lit Li (0,534), sód Na (0,93), potas K (0,86), rubid Rb (1,52) i cez Cs (1,87). Nie  wszystkie  jednak  metale  lekkie  odgrywają  w  technice  rolę  równorzędną. Najważniejsze  są  glin  i  magnez,  gdyż  mają  bardzo  duże  znaczenie przemysłowe.  Z  grupy  metali  ziem  alkalicznych  najważniejsze  są  wapń  i  bar, natomiast stront, rubid; cez, lit i beryl uważa się za metale rzadkie i z wyjątkiem ostatnich dwóch dotychczas nie stosuje się ich w przemyśle. Oprócz  małego  ciężaru  właściwego  metale  lekkie  mają  również  inne  wspólne własności  fizykochemiczne,  wskutek  czego  pod  względem  metalurgicznym stanowią jedna rodzinę. Wszystkie  metale  lekkie  wykazują  dużą  aktywność  chemiczną.  Energia wydzielająca się przy łączeniu ich z tlenem, z chlorowcami, siarką i węglem jest bardzo' duża: W szeregu napięć zajmują one miejsce pierwiastków najbardziej ujemnych elektrycznie. Wszystko  to  powoduje  trudności  w  zastosowaniu  metody  redukcji  za  pomocą węgla, np. związków glinu, Podczas redukcji tlenku glinu za pomocą węgla glin w postaci pary reagując a1bo z węglem, albo z tlenkiem węgla, tworzy karbid lub ponownie przetwarza się na tlenek glinu. W  szeregu  napięć  metale  lekkie  są  najbardziej  elektroujemne  i  nie  można  ich wydzielać  z  roztworów  wodnych  ich  soli  za  pomocą  elektrolizy,  gdyż  na katodzie wydziela się wodorotlenek tych właśnie metali.  Wskutek tego metale te mogą się wydzielać w stanie wolnym(czystym) jedynie z  elektrolitów  nie  zawierających  jonów  wodoru .   Takimi  elektrolitami  są roztopione  sole,  których  elektroliza  stanowi  w  istocie  zasadniczy  (a  niekiedy jedyny) sposób przemysłowego wytwarzania metali lekkich. 2 Elektroujemny  charakter  metali  lekkich  wymaga  użycia  do  elektrolizy materiałów bardzo czystych. Elektrolit nie powinien zawierać znaczących ilości domieszek  (jonów)  bardziej  elektrododatnich  niż  meta1e  lekkie,  gdyż  takie metale wydzielając się na katodzie zanieczyszczałyby metal wytwarzany.  Wymagania  wysokiej  czystości  materiałów  wyjściowych  zmuszają  do ... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz