Mechanika, Elektryczność i magnetyzm, fizyka jądrowa

Nasza ocena:

3
Pobrań: 84
Wyświetleń: 1932
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Mechanika, Elektryczność i magnetyzm, fizyka jądrowa - strona 1

Fragment notatki:



...Układ odosobniony to układ, na który nie działają żadne siły zewnętrzne. Działają w nim tylko siły wewnętrzne (pomiędzy elementami układu).
Pędem punktu materialnego nazywamy wielkość wektorową równą iloczynowi jego masy i prędkości.
Pędem układu n punktów materialnych nazywamy sumę geometryczną pędów poszczególnych punktów materialnych.
Zasada zachowania pędu wynika wprost z drugiej zasady dynamiki. Stwierdza ona, że jeżeli wypadkowa sił zewnętrznych działająca na układ punktów materialnych jest równa zero, to pęd tego układu jest stały.
Pod pojęciem bryły sztywnej rozumiemy ciało, które pod działaniem sił nie ulega odkształceniu, tzn. odległość dwóch dowolnych punktów takiego ciała pozostaje stała. Ruch obrotowy bryły sztywnej jest inicjowany działaniem niezrównoważonego momentu sił....

...Budowa jądra atomowego: Decydujących danych o budowie atomu dostarczyły eksperymenty przeprowadzone przez Rutherforda w 1912 roku. Pomysł Rutheforda polegał na zbadaniu odchylania wiązki cząstek α (jąder helu składających się z dwóch protonów i dwóch neutronów) wycelowanych w tarczę z cienkiej metalowej folii. Podczas eksperymentu mierzono liczbę cząstek α rozproszonych pod
rożnymi kątami φ. Większość cząstek ulegała odchyleniu o małe kąty, ale (i to było wielka niespodzianką) niewielka ich część była rozpraszana pod bardzo dużymi kątami, bliskimi 180o. Wynik był dużym zaskoczeniem dla wczesnych fizyków, gdyż większość z nich uznawała model atomu zaproponowany przez J. J. Thompsona nazywany obrazowo ciastem z rodzynkami. Przyjmowano, że ładunek dodatni jest równomiernie rozłożony w całej objętości atomu. Elektrony („rodzynki”) drgały wokół ustalonych położeń wewnątrz kuli dodatniego ładunku („ciasta”). Największa siła odchylająca jaka mogłaby wtedy działać na cząstkę α, nie zdołałaby zagiąć toru nawet o 1o. Rozproszenie cząstek α pod dużymi kątami może zachodzić wówczas, gdy ładunek dodatni nie jest rozłożony równomiernie w całym atomie, lecz silnie skupiony w jego środku (jądrze). Kąt rozpraszania padającej cząstki α zależy od odległości jej toru od jądra atomu. Duże kąty odchylania obserwujemy tylko dla torów bardzo bliskich jąder...

(…)

… Lorentza- Siła działająca na ładunek q poruszający się z prędkością v wek w polu magnetycznym B FL =q * v *B jeżeli ładunek q jest dodatni to kierunek siły wzór jest zgodny z kierunkiem v* B Wektor natężenia pola magnetycznego H wek jest określony poprzez związek z natężeniem prądu elektrycznego, wytwarzającego dane pole.Linie pola magnetycznego są liniami zamkniętymi otaczającymi przewodnik z prądem…
… Z nazywa się liczbą atomową, a liczbę nukleonów A liczbą masową. Jądra o takiej samej liczbie Z i rożnej N nazywamy izotopami, natomiast izobary to jądra o tej samej liczbie nukleonów.
W jądrze całkowita energia układu jest mniejsza niż suma energii wszystkich składników. Różnicą między całkowitą energią jądra a sumą energii poszczególnych nukleonów nazywa się energią wiązania tego jądra. Ze względu…
…, a w ogromnej większości reakcji jądrowych także całkowita liczba nukleonów nie ulega zmianie. Wyrazem zachowania liczby nukleonów jest równość sumy liczb masowych przed reakcją i po reakcji. Wyrazem zachowania ładunku jest równość sumy liczb
atomowych przed i po reakcji. Obok zasady zachowania ładunku we wszystkich reakcjach jądrowych musi być spełniona zasada zachowania całkowitej energii oraz zasada…
… prądu indukowanego tworzy się samorzutnie w obszarze przewodnika. Z tego powodu mają one charakter prądów wirowych.Opór ten jest tym mniejszy, im większe jest przewodnictwo właściwe materiału i im większe są jego wymiary. Prądy wirowe prądami Foucaulta) wywołują silne nagrzewanie przewodników.
Każde ciało składa się z atomów lub cząsteczek (molekuł).Atom jest najmniejszą ilością pierwiastka chemicznego…
… zagiąć toru nawet o 1o. Rozproszenie cząstek α pod dużymi kątami może zachodzić wówczas, gdy ładunek dodatni nie jest rozłożony równomiernie w całym atomie, lecz silnie skupiony w jego środku (jądrze). Kąt rozpraszania padającej cząstki α zależy od odległości jej toru od jądra atomu. Duże kąty
odchylania obserwujemy tylko dla torów bardzo bliskich jąder.
Stosunki wagowe, w jakich pierwiastki chemiczne
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz